ŷ������

“Ήταν έτοιμος να πει τον πόνο του σ' όποιον θα έλυνε τους κόμπους που βάραιναν στο στήθος του, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να ξεσπάσει σ' ένα αβίαστο, ζεστό και ανακουφιστικό κλάμα στην αγκαλιά της Πιλάρ Τερνέρα. Εκείνη τον άφησε να τελειώσει ξύνοντας του το κεφάλι με τις άκρες των δαχτύλων της και, χωρίς να της έχει πει πως έκλαιγε από έρωτα, εκείνη είχε αμέσως αναγνωρίσει το πιο αρχαίο κλάμα στην ιστορία του ανθρώπου.”