ŷ������

“Μερμήγκια είμαστε, εξακολούθησε ήσυχα ο καπετάνιο, φάγαμε ένα σπυρί σιτάρι παραπάνω, μια ψόφια μύγα για παραπάνω, χαρά στο πράμα. Σβησ'το, μωρέ! Με μας τώρα θα τα βάνεις, τα μερμήγκια; Εσύ' σαι κοτζάμ ελέφας!”