ŷ������

“اگر تنها ترین تنهاها شوم ، باز خدا هست ، او جانشین همه نداشتن هاست
نفرین و آفرین ها بی ثمر است
اگر تمامی خلق گرگهای هار شوند و از آسمان ، هول وکینه بر سرم بارد تو مهربان جاودان آسیب ناپذیر من هستی
ای پناهگاه ابدی! تو می توانی جانشین همه بی پناهی ها شوی”
― Dr. Ali Shariati

“ می خواستم زندگی کنم ، راهم را بستند
ستایش کردم ، گفتند خرافات است
عاشق شدم ، گفتند دروغ است
گریستم ، گفتند بهانه است
خندیدم ، گفتند دیوانه است
دنیا را نگه دارید ، می خواهم پیاده شوم”
― علي شريعتي

“آنروز که همه به دنبال چشمان زیبا هستند تو به دنبال نگاه زیبا باش”
― علي شريعتي

“Oh My Lord! grant me the serenity to accept the things I can not change, the courage to change the things that I can, and wisdom to know the difference.

خداوندا به من آرامشی عطا کن که بپذیرم آنچه نمی‌توان�� تغییر دهم و جراتی که تغییر دهم آنچه را که می‌توان�� و علمی که تفاوت این دو را دریابم”
― Ali Shariati

“اگر مثل گاو گنده باشي،ميدوشنت، اگر مثل خر قوي باشي،بارت مي كنند، اگر مثل اسب دونده باشي،سوارت مي شوند.... فقط از فهميدن تو مي ترسند.”
― دکتر علی شریعتی

“هرگز نبودن به تلخی فراموش کردن یک بودن نیست”
― علی شریعتی

“خریت بهترین خوشبختی ست”
― دکتر علی شریعتی

“در عجبم از مردمانی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی می کنند و بر حسین می گریند که
آزادانه زیست

”
― دکتر علی شریعتی

“در دردها دوست را خبر نکردن خود یک نوع عشق ورزیدن است”
― Ali Shariati

“چه خیال انگیز و جان بخش است اینجا نبودن!”
― دکتر علی شریعتی

“ترجیح می دهم با کفشهایم در خیابان راه بروم و به خدا فکر کنم تا این که در مسجد بنشینم و به کفشهایم فکر کنم..”
― دکتر علی شریعتی

“و اکنون تو با مرگ رفته ای و من اینجا تنها به این امید دم می زنم که با هر نفس گامی به تو نزدیکتر شوم و این است زندگی من”
― دکتر علی شریعتی

“خداوندا، کفر نمی گویم، پریشانم. چه میخواهی تو از جانم. مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی. خداوندا تو می دانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است. چه رنجی می کشد آنکس که انسان است واز احساس سرشار است ”
― علی شریعتی

“ای خدای بزرگ به من کمک کن تا وقتی می خواهم درباره راه رفتن کسی قضاوت کنم، کمی با کفش های او راه بروم.”
― دکتر علی شریعتی

“دموکراسی می گوید:«رفیق، حرفت را خودت بزن، نانت را من می خورم!» مارکسیسم می گوید:«رفیق، نانت را خودت بخور، حرفت را من می زنم!» فاشیسم می گوید: :«رفیق، نانت را من می خورم، حرفت را هم من می زنم و تو فقط برای من کف بزن!» اسلام حقیقی می گوید: : « نانت را خودت بخور، حرفت را هم خودت بزن و من فقط برای اینم که تو به این حق برسی. » اسلام دروغین می گوید:« تو نانت را بیاور به ما بده و ما قسمتی از آن را جلوی تو می اندازیم، و حرف بزن، امّا آن حرفی را که ما می گوییم.» ”
― علی شریعتی

“ugd بگذار هرکجا تنفراست بذرعشق بکارم

هرکجا آزادگی هست ببخشایم

وهر کجا غم هست شادی نثار کنم

الهی توفیقم ده که بیش ازطلب همدلی همدلی کنم

بیش از آنکه دوستم بدارند دوست بدارم

زیرا در عطا کردن است که ستوده می شویم

و در بخشیدن است که بخشیده می شویم”
― علی شریعتی

&�����ܴ�;خدایا!
در تمامی عمرم، به ابتذال لحظه ای گرفتارم مکن که، به موجوداتی برخورم که در تمامی عمر، لحظه ای را در ترجیح "عظمت"، "عصیان"، و "رنج"، بر "خوشبختی"، "آرامش" و "لذت"، اندکی تردید کرده‌ان��.”
― دکتر علی شریعتی / Ali Shariati

“اما چه رنجي است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زيبايي ها را تنها ديدن و چه بدبختي آزاردهنده اي است تنها خوشبخت بودن! در بهشت تنها بودن سخت تر از كوير است”
― علی شریعتی

“دوست داشتن در دريا شنا كردن است و
عشق در دريا غرق شدن”
― علی شریعتی

“وقتی در صحنه ی حق وباطل نیستی
هر کجا خواهی باش ، چه به نماز ایستاده باشی
چه به شراب ،هر دو یکی است...”
― علی شریعتی

“نیایش یعنی خواستن و تکرار خواست ها
چه کسی نیایش می کند؟
آنکس که فاصله آنچه هست و آنچه باید باشد
زیاد است”
― شریعتی

“اسلام منطقی تر و جدی تر از آن است که به آنچه در زندگی بی ثمر است و بر روی اذهان بی اثر، در آخرت پاداش دهد و عملی که نه برای خلق خدمتی باشد و نه برای خود، اصلاحی، ثواب داشته باشد.”
― دکتر علی شریعتی

“من هرگز از مرگ نمی‌هراسیدها��. عشقِ به آزادی سختیِ جان دادن را بر من هموار می‌ساز��. عشقِ به آزادی مرا همهٔ عمر در خود گداخته است. آزادی معبودِ من است، به خاطرِ آزادی هر خطری بی‌خط�� است، هر دردی بی‌در�� است، هر زندان‌ا�� رهایی است، هر جهادی آسودگی است، هر مرگ‌ا�� حیات است. مرا این چنی�� پرورده‌ان��. من این چنین‌ا�� ( گفتگوها�� تنهایی، ص۳۶۵��)”
― دکتر علی شریعتی / Ali Shariati

“واقعیت،خوبی و زیبایی.

در این دنیا جز این سه چیز هیچ چیز دیگر به جستجو نمی ارزد.

نخستین با اندیشیدن، علم.

دومین با اخلاق، مذهب.

و سومین با هنر، عشق...”
― دکتر علی شریعتی / Ali Shariati

“
من به چشمِ خویش می‌بین�� که تنها دلیلِ بودن‌ا�� "عصیان" است. به گفتهٔ اقبال��: هستم اگر می‌روم�� گر نروم نیستم... ( علیجان�� : بعد از چند تعبیر، جمله‌ا�� به ذهن‌ا�� می‌رس�� و می‌گوید��: ) قطع کردم که وحی است ( یعن�� مطمئن‌ا�� این جمله وحی است��) "ما پرندهٔ موهومی هستیم که در عدم پرواز می‌کنی��." پس ما چه هستیم �� هیچ، موهومی در عدم! یعنی معدوم، یعنی فقط پرواز کردن
”
― دکتر علی شریعتی / Ali Shariati

“اگر در این دنیایی که هیچ عشوه‌ا�� او را نمی‌فریبد�� و هیچ جاذبه‌ا�� او را نمی‌گیرد�� و برای منِ پنهانیِ خود ندیمی و پاسخی نمی‌یابد�� آیا انسانی‌تری�� سرگرمی‌ها�� برای گذراندنِ حیاتِ بی‌معن�� و پوچ، این نیست که خود را به لذت بردن از خوب بودن، پاک ماندن، فداکار بودن، اندیشیدن، چیز نوشتن و از زیبایی‌ها�� علم و فضیلت و هنر و عرفان و مردم دوست�� و شرافت گفتن، عادت دهد و عمرِ بیهوده‌ا�� را که چنین بیهوده‌ت�� می‌گذرد�� حال که از رضایتِ روح محروم‌ایم�� از رضایتِ وجدان نیز محروم کنیم �� من تاکنون به چه چیزه�� می‌توانست�� زندگی را پُر کنم �� آنچه دارم مقدسترین و ارجمندترین فریب‌ه�� نیست �� ( گفتگوها�� تنهایی، ص1221��)

”
― دکتر علی شریعتی / Ali Shariati

“توحید را، قرآن را، حج را، انتظار موعودرا، علی را، حسین را
عدالت را، امامت را، و...را به صورت الفاظی در آورده اند مبهم
خالی و یا مسخ شده و تخدیر کننده و حتّی درست ضدّ آنچه معنی دارد
درست در عکس جهتی که نشان میدهد



”
― علی شریعتی

“به سه چيز تکيه نکن ، غرور، دروغ و عشق. آدم با غرور مي تازد، با دروغ مي بازد و با عشق مي ميرد”
― علی شریعتی

“آنجا كه چشمان مشتاقی برای انسانی اشك می ریزد،زندگی به رنج كشیدنش می ارزد.”
― علی شریعتي