ŷ������

“مرا بگو!
من این سوی جهان
آروزمندِ آن باشم که بخواهم
برای کودکان ِ عریان و گرسنه سومالی
استکانی شیر شوم و ... بنوشَدم
تکه ای نان شوم و قورتم دهد
پیراهنی شوم و بپوشَدم

... مرا بگو ... باید برای کودکان بینوای و بی کس ِ سرزمین ام
_ از " کرکوک " تا " وان " _
چه شوم
مرا بگو
مرا بگو !؟”
― Sherko Bekas

“ﻋﺸ�� ﺗﻮ،
ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻧ�� ﺭﻭ�� ﺍﻓﺰﻭ��
ﺳﺎﻋﺖ- ﺑﯿﺴﺖ �� ﭘﻨ�� !
ﻋﺸ�� ﺗﻮ،
ﯾﮏ ﺭﻭ�� ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﯾﺎﻡ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﻓﺰﻭ��
ﺭﻭ�� ﻫﺸﺘﻢ !
ﻋﺸ�� ﺗﻮ،
ﯾﮏ ﻣﺎ�� ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﺎ�� ﺍﻓﺰﻭ��
ﻣﺎ�� ﺳﯿﺰﺩﻫﻢ
ﻋﺸ�� ﺗﻮ،
ﯾﮏ ﻓﺼ�� ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﻓﺼ�� ﺍﻓﺰﻭ��
ﻓﺼ�� ﭘﻨﺠﻢ
ﻋﺸ�� ﺗﻮ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧ��
ﻧﻮﻋﯽ ﺯﻧﺪﮔ�� ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﯿ��
ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ �� ﯾﮏ ﺭﻭ��
�� ﯾﮏ ﻣﺎ�� �� ﯾﮏ ﻓﺼ��
ﺍﺯ ﻫﻤ�� ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺑﯿﺸﺘ�� ﺩﺍﺭﺩ ...”
― ﺷﯿﺮﮐ�� ﺑﯿﮑﺲ��

“در این جهان
چیزهای بسیاری هست
که زنگ می‌زن��
می‌پوسند�� می‌میرن��
و از یاد می‌رون��
مثل تاج، عصا و سریر پادشاهان

در این جهان
چیزهای بسیاری هست
که هرگز نمی‌پوسند�� نمی‌میرن��
و از یاد نمی‌رون��
مثل کلاه، عصا و کفش‌ها�� چارلی چاپلین”
― Sherko Bekas

“در سرزمین من
روزنامه لال از مادر زاده میشود
در سرزمین من
رادیو ناشنوا از مادر زاده میشود
در سرزمین من تلویزیون نابینا از مادر زاده میشود
آنهایی که در سرزمین من بخواهند
اینها سالم به دنیا بیایند
لالشان میکنند و آنها را می کشند
ناشنوایشان می کنند و آنها را می کشند
کورشان می کنند و آنها را می کشند
در سرزمین من!”
― شیرکو بیکس

“چگونه برسم به تو؟
،اگر بهشتی
به من بگو
.تا به درگاه تمام خدایان دعا کنم

،اگر دوزخی
به من بگو
.تا دنیا را از گناهان پُر کنم

چگونه برسم به تو؟
،اگر سرزمینی اشغال شده ای
به من بگو
تا برایت پرچمی
.از پوست خود بدوزم

،اگر مانند من مهاجری
مرزی به دورم بکش
.و من را سرزمین خود کن
حالا بگو: چگونه می توانم برسم به تو؟”
― (Ebdulla peşêw)عه‌بدوڵ�� په‌شێ��