"Het meest ontwapenende jongensverhaal sinds Close?"
Met die woorden nam Rob Gijbels contact met me op. Niet veel later lag het verhaal van Benjamin en"Het meest ontwapenende jongensverhaal sinds Close?"
Met die woorden nam Rob Gijbels contact met me op. Niet veel later lag het verhaal van Benjamin en Kasper in mijn brievenbus. Eerst en vooral: bedankt om me een exemplaar op te sturen � ik heb het met veel plezier gelezen. Maar nog belangrijker: bedankt om het verhaal van deze twee jongens met de wereld te delen.
Benjamin en Kasper groeien op in de jaren zeventig, een tijdperk dat je als lezer bijna kan ruiken en voelen. Wat hen verbindt, is meer dan vriendschap � het is een diepe, tedere band die zich langzaam maar intens ontvouwt. Vanuit het perspectief van Benjamin word je meegenomen in een wereld vol verwondering, verwarring en herkenbare onzekerheden. De twee worden onafscheidelijk, iets wat ook in hun omgeving niet onopgemerkt blijft.
Wat me vooral trof, is hoe subtiel het boek maatschappelijke thema’s verweeft in het verhaal, zonder dat het geforceerd aanvoelt. Ondanks dat het zich afspeelt in de jaren 70, zijn de echo’s van vandaag voelbaar � pesterijen, onbegrip, maar ook de zoektocht naar jezelf en de ander.
Benjamin is een innemende verteller, en ook de nevenpersonages zijn met zorg en warmte neergezet. Hun onderlinge interacties geven het boek een gloed die lang blijft hangen.
Ik geef eerlijk toe: het forse formaat van het boek deed me in eerste instantie twijfelen. Maar die twijfel verdween al snel. Het verhaal grijpt je, en laat je niet meer los.
Kortom: geef dit boek een kans. Het is ontroerend, herkenbaar en bij momenten hartverscheurend mooi....more
Rouw kent geen routekaart: een meeslepende reis door verlies en herinnering
Ik verwachtte een dagboek van Wolf, verteld door een rouwende Lara. Wat ik Rouw kent geen routekaart: een meeslepende reis door verlies en herinnering
Ik verwachtte een dagboek van Wolf, verteld door een rouwende Lara. Wat ik kreeg, was een emotionele rollercoaster vanuit Lara’s perspectief, afgewisseld met fragmenten uit Wolfs dagboek. Dit boek laat treffend zien hoe grillig rouw is—hoe het je leven overspoelt, alles verandert, en terwijl een deel van je stilvalt, de rest gewoon doorgaat.
Wolf is een aangrijpende roman die soms van de hak op de tak springt, maar net dat maakt het zo authentiek—rouw volgt nu eenmaal geen rechte lijn....more
By far mijn minst favoriete Cognetti, het duurde enorm lang voor ik in het verhaal zat. Af en toe merk je al kleine stukjes van wat ik zo goed vond aaBy far mijn minst favoriete Cognetti, het duurde enorm lang voor ik in het verhaal zat. Af en toe merk je al kleine stukjes van wat ik zo goed vond aan zijn volgende boeken, maar ik vind vooral het verhaal rommelig. Het gaat over Sofia maar eigenlijk gaat het meer om de andere mensen en is het te vaak verwarrend waar of bij wie we met momenten zitten.
Laat ik meteen zeggen: ik heb Yellowface met plezier gelezen, al kon ik het hoofdpersonage June absoluut niet uitstaan. Haar gedachten en acties waren regelmatig zo absurd dat ik tijdens onze buddyread meerdere keren gepost heb over hoe ongelooflijk frustrerend ik haar vond. Toch deed dat niets af aan mijn leeservaring—integendeel. Juist omdat June zo’n intrigerend en onbetrouwbaar personage is, bleef ik geboeid. Ik moest weten hoe ver ze zou gaan en hoe het verhaal zich zou ontvouwen.
Wat dit boek echt interessant maakt, is de thematiek. Yellowface werpt een scherpe blik op de literaire wereld, met onderwerpen als culturele toe-eigening, racisme en machtsstructuren binnen de uitgeversbranche. Het laat zien hoe het schrijverschap niet alleen draait om talent, maar ook om privilege, netwerken en de manier waarop iemand zichzelf weet te presenteren.
Daarnaast vond ik het thema trial by media erg sterk uitgewerkt. Het boek laat zien hoe snel iemand publiekelijk kan worden afgemaakt door social media, en hoe de grens tussen gerechtvaardigde kritiek en een heksenjacht soms vervaagt. Wie heeft eigenlijk het recht om iemand ‘canceled� te verklaren zonder echte bewijzen?
Bovendien draait het hele verhaal om morele dilemma’s. Wat is de juiste keuze? Wanneer overschrijd je een grens? En wie bepaalt dat? Yellowface stelt deze vragen op een manier die je als lezer dwingt om na te denken, zonder ooit een eenduidig antwoord te geven. Wanneer zou jij toegeven en een andere keuze durven maken?
Ik moet wel toegeven dat het op het einde een beetje te veel van het goede werd. Het bleef snel lezen, maar het voelde wel een beetje van de pot gerukt.
Hoe dan ook, benieuwd naar ander werk van Kuang!
Writing is the closest thing we have to real magic. Writing is creating something out of nothing, is opening doors to other lands. Writing gives you power to shape your own world when the real one hurts too much.
Wat een rauw en meeslepend boek. Het leest zó vlot dat je haast vergeet dat het fictie is; het voelt eerder alsof je een biografie leest. Vanaf de eerWat een rauw en meeslepend boek. Het leest zó vlot dat je haast vergeet dat het fictie is; het voelt eerder alsof je een biografie leest. Vanaf de eerste pagina word je het verhaal ingezogen, en de personages nestelen zich direct in je hart. Ze laten je niet meer los, zelfs niet nadat je het boek hebt dichtgeslagen. Hun worstelingen, triomfen en alles daartussenin blijven resoneren.
Een schitterend debuut dat op indrukwekkende wijze het leven in al zijn complexiteit weet te vangen. De auteur slaagt erin om in zijn debuut zó realistisch en aangrijpend te schrijven over een bestaan dat bol staat van hoogte- en dieptepunten. Het is bijna ongelooflijk hoe scherp en authentiek de emoties worden neergezet.
Dit boek breekt je hart meerdere keren, maar doet dat op zo'n manier dat het je tegelijk de kracht geeft om te blijven hopen en door te gaan. Het herinnert je eraan dat, ondanks alle pijn en tegenslagen, het leven de moeite waard blijft.
Een absolute aanrader en zonder twijfel een waardevolle toevoeging aan mijn lijst van favorieten. Dit is een verhaal dat blijft nazinderen en dat je nog lang bij zal blijven....more
Loading...
