Sign in with Facebook
Mahboob's Reviews > نوشتن مادام بوواری: حماقت، هنر و زندگی
نوشتن مادام بوواری: حماقت، هنر و زندگی
by
این مطلب مربوط به خود کتاب ما دام بواری است. اشتباهی اینجا نوشته شده است.
من این کتاب را برای بار اول خواندم .من ترجمه قاضی را خواندم ، و متاسفانه چند صفحه‌ا� هم کم بود. در کلّ باید بگویم که کتاب را به عنوان این .شاهکار ادبیات نیافتم اصلا.من نمیتوانم در مورد شرایطی که کتاب نوشته شده قضاوتی بکنم، اما برای من که در سال ۲۰۱۲ این کتاب را میخوانم ، حرف تازه ا� نداشت اصلا.
برای صرفه جویی� وقت در نوشتن و خواندن، فقط بخشی از جملات کتاب را اشاره وار می‌‌آور�. شماره صفحه از روی نسخه پی� دی ف� است.
۱- از نظر سبک نوشتاری، به نظرم کمی� نامتوازن می‌‌آم�. همه از دقت فلوبر در روانشناسی� آدمها حرف زده‌ان�. این را در برخی� نقاط میشد دید، اما همیشگی� نبود. در کلّ به نظرم در شکافتن احساسات زنها ناتوان است. فقط توصیف کلی� می‌کن�.
در بخش اول در بیان احساس پدر" اما" و یا شارل میکوشد. حتا در بیان این که حالا چرا شارل اینقدر زنش را دوست دارد و احساس خوشبختی میکند ، اما ناگهان ، بی‌هی� مقدمه ی میگوید: پیش از ان که شوهر کند گمان میکرد که عشقی در دل دارد. اما چون سعادتی که میبایستی نتیجه‌ا� عشق باشد نصیب او نشد باشد ناگزیر باید اشتباه کرده باشد
اصلا هیچ توضیحی نمیدهد که" اما" در زمان خواستگاری چه افکار و رویاهایی در ذهن داشته. شارل در دیده و ذهن او چه گونه آدمی بوده واو چه رویاهای بافته وبعد این رویاها چگونه به وقوع نپیوسته.
کتابی� که در آن با چنین دقتی همه جزئیات عروسی� یا جشن رقص را ذکر میکند� در شرح حاملگی� " اما" و مادر شدن" اما "،بسیار ناتوان است. به هر حال حاملگی� و مادر شدن برای همه زنان یک تجربه منحصر به فرد است. لزوما این تجربه و احساس ناشی� از آن و یا حتی نگرش نسبت به این پدیده یک سان نیست، اما در اینکه مهمه فکر می‌کن� شکی نیست. در یک کلام گفته میشود:
اما" در اوایل داری دچار حیرت بزرگی شد ولی بعدا میل داشت که زودتر خلاص شود تا بفهمد که مادر شدن چیست"٩٨
این که همه این مسائل را فقط به یک جمله خلاصه کرد که:
او همچون مادران دیگر خود را سرگرم تهیه مقدمات نکرد و شاید به همین جهت از همان ابتدا در مهر مادری او تخفیف پیدا شد ٩٨
به نظرم سطحی گذشتن است از یک جنبه مهم روحی�. است. چرا" اما" به حاملگی خود و بعدها به فرزند خود بی� اعتنا بود؟ آیا چون او را مانعی در راه رسیدن به آرزوهایش میدید ؟ آیا وی‌ر� نماد بدبختیهای خودش میدید ؟ آیا چون بسیار خودخواه بود و تمام اندیشه‌ا� در بند خودش و آرزوهایش بود؟ آیا چون هرگز از آن دوران کودکی خود گذر نکرده بود و بالغ نشده بود ، نمی‌توانس� احساسی� که مربوط به بالغ شدن است را داشته باشد ؟ از کتابی� که خیلی� شنیده بودم که روانشناسی� دقیقی� دارد از آدم ها ، توضیح بیشتری را توقع داشتم.
۲- بر خلاف نظر دوستی که گفته بود کتاب قضاوت ندارد، به نظر من قضاوت دارد. لااقل در ترجمه فارسی آن ,کلمات انتخابی, قضاوت را می‌رسان�. من نمیدانم این اشکال از ترجمه است یا در متن فرانسه و انگلیسی� هم هست. از ابتدا لحن تمسخری نسبت به شارل دیده میشود.تصویری که از شارل می‌بین� مستقیماً از خلال کلماتی چون"مبتذل، دهاتی، بی� دست و پا" به ما یک قضاوت میدهد. در مورد رفتار " اما" هم این قضاوت اخلاقی هست. کلمات "شهوت، فحشا، هوس " همه نگاه دانای کلّ را نسبت به این روابط می‌رسان�.
۳-دوستی اشاره کرده بود "" اما" چه برتری به شارل دارد؟". این حقیقتا برای من هم سوال است. به نظر من " اما" هیچ برتری خاصی� نسبت به شارل ندارد. فقط زیبا است. اما چند بار گفته میشود که شارل هم" زیبارو" است یا لااقل در قضاوت عام زشت نبوده است.
به کرات تکرار میشود که شارل "دهاتی" است. اگر چه شخصا بار معنائی منفی این کلمه را نمیپسندم، اما اگر توافق کنیم که معنای کلی� آن را می‌فهمی� که یعنی چه، با این معنی " اما" هم" دهاتی "است! او در محیط روستایی بزرگ شده است. هرگز پاریس را ندیده است ، همه تجربه او یک صومعه است. در مجلس رقص به خوبی� نشان میدهد که "
" یک کلمه ان را نمیفهمید ٦١ "والس بلد نیست".
و در تمایلآتش اشتباه میکرد ،تجمل پرستی را با خوشدلی باطنی یکی میدانست و بین آداب دانی و ظرافت طبع فرقی قائل نبود ٦٩
زن رقیق القلبی نبود ،از بی‌چارگ� مردم متاثر نمیشد.و هم مانند اغلب دهاتی ها لئامت داشت و ، هر چیز به جانش بسته بود ٧٦
یک دختر زیبا ولی متوسط از یک طبقه متوسط است و ظاهراً گزینه بهتری برای ازدواج در انتظارش نبوده است،در کتاب اشاره نمی‌شو� .
۴-به نظر من ویژگی�" اما" " بیشتر خواستن" و میل به "بالا رفتن" نیست. بر عکس مشکل عمده او" توقف و رشد نکردن" است. او در دوران نوجوانی میماند. همه آن آرزوها و رویاهای را که دختران نوجوان آن هم در گوشه صومعه دارند ، در خود حفظ می‌کن�. بالغ نمیشود. نمی‌توان� بین زندگی� واقع و رویا مرزی ببیند.و یک شخصیت خیال پرداز است. در نوجوانی:
دلش میخواست در کاخی کوچک میزیست و همچون بانوان کاخ نشینی که کلیچه بلند می پوشیدند و
در زیر رواق گنبدی کاخ‌ها� خود روز میگذراند و آرنج بر سنگ و چانه در دست چشم به راه
سواری میماند که پری سفید به کلاه زده بود و اسب سیاهی میتاخت و از انتهای بیابان می آمد ٤٦
و بعدها هم حتی در اواخر کتاب که از لئون خسته شده است می‌گوی�:
ای کاش در ان لحظه شاهزاده ی در کنار ش بود و با و عشق میورزید ٣٠٩ "
مرد بازیگر از روی صحنه به او نگاه میکرد، ،"اما" آرزو کرد که خود را در میان بازوان نیرومند او بیندازد , صحنه تماشاخانه و افکار اما ۲۳۸
موقع نامه نوشتن مردی مبهم و شبحی از گرمترین و خوشترین خاطرات خویش و قهرمان بهترین کتابهایی که خوانده بود را مجسم میکرد ٣١١
اما شیفته ثروت است، بلندپروزیهاش رویایی است . هیچ بلند پروازی فکری و روحی� ندارد، دلش نمیخواهد چیزی را در اطراف خود عوض کند. او فقط می‌خوا� که مثل تئاترها ، مثل رمان‌ه� ، مثل افسانه ها زندگی� کند. غرق در ثروت، تجمّل و با یک عشق طوفانی.
حتا در نامگذاری بچه هیچ بلند پروازی ندارد، نمیخواهد اسم یک شخصیت مهم را انتخاب کند، نهایت اسمی را که در مجلس رقص" شنیده انتخاب میکنند".
۵-در کتاب ۳ دسته زن میبینیم. زنهای طبقه پایین که دائم در گیر معأشند و کار. مثل زن صاحب مهمانخانه، یا دایه یا زن داروساز. زن‌هایی� که از طبقات بالا هستند، زیاد از آنها نمیشنویم ولی� به طور ضمنی� میشود فهمید که وقتشان به یادگیری رقص و موسیقی و آرایش و شرکت در شب نشینهای باشکوه می‌گذر�. "اما" در واقعیت به طبقه وسط اینها تعلّق دارد. آنقدر مرفه است که نخواهد کار کند، کودکش را به دایه می سپرد، خدمتکاری دارد ، اما امکان و مجال سرگرمی آن یکی� طبقه را ندارد.
در یک روستای کوچک ، بی� هیچ جاذبه خاصی� برای کسی� که یک بار مزه آن سرگرمی‌ه� را چشیده و شخصیت خیال پردازی هم دارد ، زمینه ایجاد افسردگی و کسالت مهیا است. "اما" قدرت تجزیه و تحلیل ندارد، نمیداند چگونه میشود این تضاد را حل کرد. فقط جان میسپرد به خیالات و رویا و از آنجایی که خود خواه است ، گناه همه چیز را به گردن شارل میاندازد و از او متنفر میشود.
هر چه را که در آب کردن فوری دلش سهمی نداشت به کناری میانداخت،.طالب هیجان بود نه منظره ٤
و در تمایلآتش اشتباه میکرد ،تجمل پرستی را با خوشدلی باطنی یکی میدانست و بین آداب دانی و ظرافت طبع فرقی قائل نبود ٦٩
۶-به نظر من این‌طو� نیست که چون شارل آدم سرد مزاج و بی� احساسی� است،" اما" سر خورده میشود. شارل همیشه عاشقانه رفتار میکند� در در بارداری ، در بیماری( ٤٣ روز بالین همسر خود را ترک نکرد، تمامی بیماران خودش را از دست داد ،خود نیز نمیخوابید ٢٢٠ ) ، اما این در سرشت یک زندگی خانواد‌گ� است که هیجانات بعد از مدتی جای خود را به روتینها میدهند. این در نفس همه زندگیها است. اگر آدم ها این توان آنالیز را نداشته باشند و فکرکنند که همیشه زندگی� قرار است مثل ماه عسل باشد که اصلا هیچ زندگی� مشترکی دوامی نخواهد داشت. اما" اما" فاقد این روشن بینی� و واقع بینی� است. من اسم اینرا جرات و پیشتازی و بیشتر خواستن نمی‌گذارم� عدم روشنبینی ونداشتن قدرت تجزیه میگذارم.
اما هر روزمشکل پسند تر بود و هوس های تازه ی میکرد ٧٥
اکنون یکدیگر را آنطور شناخته بودند که که حظّ وصل برایشان به لذت همیشگی نبود . همانقدرکه اما از لئون متنفر بود، لئون هم از اما خسته شده بود .اما در زندگی� فحشا ,همان خنکی و ابتذال زندگی زناشویی را میدید. ٣١١
۷-اما با خودش مشکل دارد.مشکل او کمبود عشق نیست. او حتا در برخورد با رودلف و لئون هم رفتارهای نابهنجار نشان میدهد از خودش.و هیچ چیز هم به او آرامش نمیدهد.
حتا رفتارش در عشق غریب است،
پی برد که" اما" تا چه حد بر او احاطه جابرانه دارد، "اما" افکار افکار عجیب و غریبی داشت .... ١٩٩
از او خواست که اشعاری در وصفش بسراید و به افتخار او غزل عاشقانه بسازد.۲۹۵
سعی� کن رفقایت را نبینی،از خانه خارج نشو.به جز خودمان به دیگری فکر نکن. مرا دوست بدار ۳۰۳
۸-بخشی را که خیلی� پسندیدم مناظرات بین داروساز و کشیش بود . از اینکه این گفتگوها حتا در یک فضای محدود روستایی در فرانسه جریان داشته برایم جالب بود. چون همین بحث‌ه� است که در بستر فرهنگی� فرانسه ،بعد ها اندیشه های نو را ایجاد میکند.
من به خدای احمقی که عصا که به دست میگیرد و در باغچه اش گردش میکند و دوستانش را در شکم نهنگ جا میدهد ، فریاد زنان میمیرد و پس از ٣ روز دوباره زنده میشود اعتقادی ندارم
by
این مطلب مربوط به خود کتاب ما دام بواری است. اشتباهی اینجا نوشته شده است.
من این کتاب را برای بار اول خواندم .من ترجمه قاضی را خواندم ، و متاسفانه چند صفحه‌ا� هم کم بود. در کلّ باید بگویم که کتاب را به عنوان این .شاهکار ادبیات نیافتم اصلا.من نمیتوانم در مورد شرایطی که کتاب نوشته شده قضاوتی بکنم، اما برای من که در سال ۲۰۱۲ این کتاب را میخوانم ، حرف تازه ا� نداشت اصلا.
برای صرفه جویی� وقت در نوشتن و خواندن، فقط بخشی از جملات کتاب را اشاره وار می‌‌آور�. شماره صفحه از روی نسخه پی� دی ف� است.
۱- از نظر سبک نوشتاری، به نظرم کمی� نامتوازن می‌‌آم�. همه از دقت فلوبر در روانشناسی� آدمها حرف زده‌ان�. این را در برخی� نقاط میشد دید، اما همیشگی� نبود. در کلّ به نظرم در شکافتن احساسات زنها ناتوان است. فقط توصیف کلی� می‌کن�.
در بخش اول در بیان احساس پدر" اما" و یا شارل میکوشد. حتا در بیان این که حالا چرا شارل اینقدر زنش را دوست دارد و احساس خوشبختی میکند ، اما ناگهان ، بی‌هی� مقدمه ی میگوید: پیش از ان که شوهر کند گمان میکرد که عشقی در دل دارد. اما چون سعادتی که میبایستی نتیجه‌ا� عشق باشد نصیب او نشد باشد ناگزیر باید اشتباه کرده باشد
اصلا هیچ توضیحی نمیدهد که" اما" در زمان خواستگاری چه افکار و رویاهایی در ذهن داشته. شارل در دیده و ذهن او چه گونه آدمی بوده واو چه رویاهای بافته وبعد این رویاها چگونه به وقوع نپیوسته.
کتابی� که در آن با چنین دقتی همه جزئیات عروسی� یا جشن رقص را ذکر میکند� در شرح حاملگی� " اما" و مادر شدن" اما "،بسیار ناتوان است. به هر حال حاملگی� و مادر شدن برای همه زنان یک تجربه منحصر به فرد است. لزوما این تجربه و احساس ناشی� از آن و یا حتی نگرش نسبت به این پدیده یک سان نیست، اما در اینکه مهمه فکر می‌کن� شکی نیست. در یک کلام گفته میشود:
اما" در اوایل داری دچار حیرت بزرگی شد ولی بعدا میل داشت که زودتر خلاص شود تا بفهمد که مادر شدن چیست"٩٨
این که همه این مسائل را فقط به یک جمله خلاصه کرد که:
او همچون مادران دیگر خود را سرگرم تهیه مقدمات نکرد و شاید به همین جهت از همان ابتدا در مهر مادری او تخفیف پیدا شد ٩٨
به نظرم سطحی گذشتن است از یک جنبه مهم روحی�. است. چرا" اما" به حاملگی خود و بعدها به فرزند خود بی� اعتنا بود؟ آیا چون او را مانعی در راه رسیدن به آرزوهایش میدید ؟ آیا وی‌ر� نماد بدبختیهای خودش میدید ؟ آیا چون بسیار خودخواه بود و تمام اندیشه‌ا� در بند خودش و آرزوهایش بود؟ آیا چون هرگز از آن دوران کودکی خود گذر نکرده بود و بالغ نشده بود ، نمی‌توانس� احساسی� که مربوط به بالغ شدن است را داشته باشد ؟ از کتابی� که خیلی� شنیده بودم که روانشناسی� دقیقی� دارد از آدم ها ، توضیح بیشتری را توقع داشتم.
۲- بر خلاف نظر دوستی که گفته بود کتاب قضاوت ندارد، به نظر من قضاوت دارد. لااقل در ترجمه فارسی آن ,کلمات انتخابی, قضاوت را می‌رسان�. من نمیدانم این اشکال از ترجمه است یا در متن فرانسه و انگلیسی� هم هست. از ابتدا لحن تمسخری نسبت به شارل دیده میشود.تصویری که از شارل می‌بین� مستقیماً از خلال کلماتی چون"مبتذل، دهاتی، بی� دست و پا" به ما یک قضاوت میدهد. در مورد رفتار " اما" هم این قضاوت اخلاقی هست. کلمات "شهوت، فحشا، هوس " همه نگاه دانای کلّ را نسبت به این روابط می‌رسان�.
۳-دوستی اشاره کرده بود "" اما" چه برتری به شارل دارد؟". این حقیقتا برای من هم سوال است. به نظر من " اما" هیچ برتری خاصی� نسبت به شارل ندارد. فقط زیبا است. اما چند بار گفته میشود که شارل هم" زیبارو" است یا لااقل در قضاوت عام زشت نبوده است.
به کرات تکرار میشود که شارل "دهاتی" است. اگر چه شخصا بار معنائی منفی این کلمه را نمیپسندم، اما اگر توافق کنیم که معنای کلی� آن را می‌فهمی� که یعنی چه، با این معنی " اما" هم" دهاتی "است! او در محیط روستایی بزرگ شده است. هرگز پاریس را ندیده است ، همه تجربه او یک صومعه است. در مجلس رقص به خوبی� نشان میدهد که "
" یک کلمه ان را نمیفهمید ٦١ "والس بلد نیست".
و در تمایلآتش اشتباه میکرد ،تجمل پرستی را با خوشدلی باطنی یکی میدانست و بین آداب دانی و ظرافت طبع فرقی قائل نبود ٦٩
زن رقیق القلبی نبود ،از بی‌چارگ� مردم متاثر نمیشد.و هم مانند اغلب دهاتی ها لئامت داشت و ، هر چیز به جانش بسته بود ٧٦
یک دختر زیبا ولی متوسط از یک طبقه متوسط است و ظاهراً گزینه بهتری برای ازدواج در انتظارش نبوده است،در کتاب اشاره نمی‌شو� .
۴-به نظر من ویژگی�" اما" " بیشتر خواستن" و میل به "بالا رفتن" نیست. بر عکس مشکل عمده او" توقف و رشد نکردن" است. او در دوران نوجوانی میماند. همه آن آرزوها و رویاهای را که دختران نوجوان آن هم در گوشه صومعه دارند ، در خود حفظ می‌کن�. بالغ نمیشود. نمی‌توان� بین زندگی� واقع و رویا مرزی ببیند.و یک شخصیت خیال پرداز است. در نوجوانی:
دلش میخواست در کاخی کوچک میزیست و همچون بانوان کاخ نشینی که کلیچه بلند می پوشیدند و
در زیر رواق گنبدی کاخ‌ها� خود روز میگذراند و آرنج بر سنگ و چانه در دست چشم به راه
سواری میماند که پری سفید به کلاه زده بود و اسب سیاهی میتاخت و از انتهای بیابان می آمد ٤٦
و بعدها هم حتی در اواخر کتاب که از لئون خسته شده است می‌گوی�:
ای کاش در ان لحظه شاهزاده ی در کنار ش بود و با و عشق میورزید ٣٠٩ "
مرد بازیگر از روی صحنه به او نگاه میکرد، ،"اما" آرزو کرد که خود را در میان بازوان نیرومند او بیندازد , صحنه تماشاخانه و افکار اما ۲۳۸
موقع نامه نوشتن مردی مبهم و شبحی از گرمترین و خوشترین خاطرات خویش و قهرمان بهترین کتابهایی که خوانده بود را مجسم میکرد ٣١١
اما شیفته ثروت است، بلندپروزیهاش رویایی است . هیچ بلند پروازی فکری و روحی� ندارد، دلش نمیخواهد چیزی را در اطراف خود عوض کند. او فقط می‌خوا� که مثل تئاترها ، مثل رمان‌ه� ، مثل افسانه ها زندگی� کند. غرق در ثروت، تجمّل و با یک عشق طوفانی.
حتا در نامگذاری بچه هیچ بلند پروازی ندارد، نمیخواهد اسم یک شخصیت مهم را انتخاب کند، نهایت اسمی را که در مجلس رقص" شنیده انتخاب میکنند".
۵-در کتاب ۳ دسته زن میبینیم. زنهای طبقه پایین که دائم در گیر معأشند و کار. مثل زن صاحب مهمانخانه، یا دایه یا زن داروساز. زن‌هایی� که از طبقات بالا هستند، زیاد از آنها نمیشنویم ولی� به طور ضمنی� میشود فهمید که وقتشان به یادگیری رقص و موسیقی و آرایش و شرکت در شب نشینهای باشکوه می‌گذر�. "اما" در واقعیت به طبقه وسط اینها تعلّق دارد. آنقدر مرفه است که نخواهد کار کند، کودکش را به دایه می سپرد، خدمتکاری دارد ، اما امکان و مجال سرگرمی آن یکی� طبقه را ندارد.
در یک روستای کوچک ، بی� هیچ جاذبه خاصی� برای کسی� که یک بار مزه آن سرگرمی‌ه� را چشیده و شخصیت خیال پردازی هم دارد ، زمینه ایجاد افسردگی و کسالت مهیا است. "اما" قدرت تجزیه و تحلیل ندارد، نمیداند چگونه میشود این تضاد را حل کرد. فقط جان میسپرد به خیالات و رویا و از آنجایی که خود خواه است ، گناه همه چیز را به گردن شارل میاندازد و از او متنفر میشود.
هر چه را که در آب کردن فوری دلش سهمی نداشت به کناری میانداخت،.طالب هیجان بود نه منظره ٤
و در تمایلآتش اشتباه میکرد ،تجمل پرستی را با خوشدلی باطنی یکی میدانست و بین آداب دانی و ظرافت طبع فرقی قائل نبود ٦٩
۶-به نظر من این‌طو� نیست که چون شارل آدم سرد مزاج و بی� احساسی� است،" اما" سر خورده میشود. شارل همیشه عاشقانه رفتار میکند� در در بارداری ، در بیماری( ٤٣ روز بالین همسر خود را ترک نکرد، تمامی بیماران خودش را از دست داد ،خود نیز نمیخوابید ٢٢٠ ) ، اما این در سرشت یک زندگی خانواد‌گ� است که هیجانات بعد از مدتی جای خود را به روتینها میدهند. این در نفس همه زندگیها است. اگر آدم ها این توان آنالیز را نداشته باشند و فکرکنند که همیشه زندگی� قرار است مثل ماه عسل باشد که اصلا هیچ زندگی� مشترکی دوامی نخواهد داشت. اما" اما" فاقد این روشن بینی� و واقع بینی� است. من اسم اینرا جرات و پیشتازی و بیشتر خواستن نمی‌گذارم� عدم روشنبینی ونداشتن قدرت تجزیه میگذارم.
اما هر روزمشکل پسند تر بود و هوس های تازه ی میکرد ٧٥
اکنون یکدیگر را آنطور شناخته بودند که که حظّ وصل برایشان به لذت همیشگی نبود . همانقدرکه اما از لئون متنفر بود، لئون هم از اما خسته شده بود .اما در زندگی� فحشا ,همان خنکی و ابتذال زندگی زناشویی را میدید. ٣١١
۷-اما با خودش مشکل دارد.مشکل او کمبود عشق نیست. او حتا در برخورد با رودلف و لئون هم رفتارهای نابهنجار نشان میدهد از خودش.و هیچ چیز هم به او آرامش نمیدهد.
حتا رفتارش در عشق غریب است،
پی برد که" اما" تا چه حد بر او احاطه جابرانه دارد، "اما" افکار افکار عجیب و غریبی داشت .... ١٩٩
از او خواست که اشعاری در وصفش بسراید و به افتخار او غزل عاشقانه بسازد.۲۹۵
سعی� کن رفقایت را نبینی،از خانه خارج نشو.به جز خودمان به دیگری فکر نکن. مرا دوست بدار ۳۰۳
۸-بخشی را که خیلی� پسندیدم مناظرات بین داروساز و کشیش بود . از اینکه این گفتگوها حتا در یک فضای محدود روستایی در فرانسه جریان داشته برایم جالب بود. چون همین بحث‌ه� است که در بستر فرهنگی� فرانسه ،بعد ها اندیشه های نو را ایجاد میکند.
من به خدای احمقی که عصا که به دست میگیرد و در باغچه اش گردش میکند و دوستانش را در شکم نهنگ جا میدهد ، فریاد زنان میمیرد و پس از ٣ روز دوباره زنده میشود اعتقادی ندارم
Sign into ŷ to see if any of your friends have read
نوشتن مادام بوواری.
Sign In »
Reading Progress
Finished Reading
August 8, 2014
– Shelved
