ŷ������

ساعت 5 و ربع صبح و من این کتاب رو برای بار دوم خوندم :)
شاید ریویو نوشتم شاید هم ننوشتم. ولی دوباره خوندن این کتاب برام لذت بخش بود. :)
ویرایش:
هومم دلم میخواد خیلی چیزا بگم ولی همه ی حرفام برای جلد سومه. که وقتی انشالله دو جلد بعدی رو هم دوباره خوندم تو ریویو جلد سوم میگم :دی
ولی شاید الان یه اشاره هایی بکنم :-"
خب راستش بعد از اینکه این کتاب رو دوباره خوندم به نظرم باید چیزی بین 4 و نیم و 5 میدادم به کتاب و نه 5 کامل. ولی چون درس خیلی بزرگی از این سه گانه گرفتم این موضوع رو نادیده میگیرم!
واسه من بعضی جاهاش خسته کننده می شد ولی چون کلا به این کتاب علاقه دارم چیز خاصی نبود این خستگی ها :)
چیزی که خیلی متعجبم کرد رفتار ناتانیل بعد از اتفاقی که آخر کتاب افتاد بود... خب من دو جلد بعدی رو یک سال بعد از خوندن جلد اول خوندم و خب بدیهیه که چیزی یادم نبود
ولی خب رفتارش... وقتی یه بچه تو دنیایی بزرگ میشه که همه ی جادوگرهاش جاه طلب هستن، از بچه ای که تازه جادوگری یاد گرفته چه انتظاری میشه داشت؟
ولی کاملاً مشخص بود ناتانیل فرق داره. شاید بگیم وقتی بزرگ بشه کلاً مثل اونا بشه، ولی روابطش با بارتیمیوس باعث شد چیزی از این وجدان (شاید) در وجود ناتانیل بمونه
ناتانیل رو کاملا درک میکردم و دلم می خواست بگیرم بغلش کنم. با رفتار اربابش واقعا مخالف بودم. به جای اینکه ناتانیل رو سرکوب کنه باید تشویقش میکرد. رفتاری که اون داشت هر بچه ای رو خورد میکرد
موقع دوباره خوندن کتاب بارها از خودم پرسیدم پس مگه بارتیمیوس قدرتمند نیست؟ چرا وقتی اسم ناتانیل رو میدونست کاری نکرد؟ نظری که من دارم اینه که این برمیگرده به روابظش با پتولمی. و خب ناتانیل هم اون موقع بچه بود خیلی بدی در حق بارتیمیوس نکرده بود و در مجموع بارتیمیوس علاقه ای نداشت که کار ناتانیل رو یک سره کنه (اینو تو خود کتاب بهش اشاره میکنه)
مزه پرونی های بارتیمیوس هم که عالی بود. مخصوصا پاورقی ها. نمیدونم ولی خیلی ها از پاورقی خوششون نمیاد و اینو نقطه ضعف داستان میدونن :/
این شبیه نقد کتاب نیست :-؟
اما اگه بخوام چیزی بگم اینه که کلا داستان رو دوست داشتم، و ترجمه هم که بسی عالی بود. واقعا دست آقای محمد قصاع درد نکنه