ŷ������

دختری رفت که اخم و غضبش شیرین بود/زنی آمد که لبِ خنده زنش غمگین بود/دختری بست به بازوی درختی،تابی/زن سرازیر شد از سرسره ی بیتابی/.../سخت ماندم که نیایی و خرابم نکنی/قصه خواندم، نزدم پلک که خوابم نکنی...
-------------------------------------
چه مردانی که با یک جذبه ی خود کشته ای اما/نمی بینی سرِ این دار، منصوری که میخواهی...
-------------------------------------
گاهی فریبِ وسوسه ای می برد مرا/پس سعی کن بت ام نکنی، من هم آدمم/جادوی ساده ی کلمات است، شک نکن/گاهی اگر عجیب تر از توست، عالمم...