ŷ������

به نظرم غزل هایی که بخونی و بگی "غزل" خوبی بود درش زیاد پیدا نمی شد. انچه باعث می شد به خواندنش بیارزد تک بیت های خوب گاه گاهیش بود، که بعضا شاهکار هم می شد - البته از نظر مضمون و تصویر و نه صورت. اگه بخوام یک غزل بیرون بکشم از این مجموعه "از سر بی حوصلگی" رو اسم می برم برای نمونه