Å·±¦ÓéÀÖ

Hiroşima'da olanlar; yalnızca Hiroşima'da olmadı. Aslında, her insanın bir Hiroşima'sı vardı.

Duras'ın bu muhteşem kitabı, 1959 yılında Alain Resnais'nın yönettiği başrollerini şirin aktris Emmanuelle Riva'nın Eiji Okada'yla paylaştığı şahane Hiroshima Mon Amour filminin senaryosu. Klasik senaryoların aksine filmin düşünsel altyapısını da yazmaya çalıştığı ve bunda gayet başarılı olduğu bu kitapta; sahnelerin nasıl mesajlar vermesi gerektiğine kadar yazmış Duras. Genellikle senaryo metinlerinde yönetmenleri bir nebze zor durumda bırakacak ve onların hareket alanını kısıtlayacak bu tip açıklamalar görmediğim için bana ilginç geldi.

İnsanların, yalnızca insanların hikayesi; Hiroşima. Her insanın bir kaosu var, bir yıkılışı, bir unutuşu ve unutuluşu.

"Yılgının izlerini yılgıyla silmek..." (s.9)

"Kadın- (Yavaşça) � Dinle beni. Ben de senin kadar biliyorum unutmanın ne olduğunu.
Erkek- Hayır unutmanın ne olduğunu bilmiyorsun sen.
Kadın - Benim de bir belleğim var, senin gibi. Biliyorum unutmanın ne olduğunu.
Erkek - Hayır, belleğin yok senin.
Kadın - Senin gibi ben de var gücümle çırpındım, unutmamak için. Senin gibi, unuttum. senin gibi ben de, avunmak bilmez bir belleğim olsun istedim; gölgelerden, taşlardan bir belleğim." (s.21-22)

"Daha önce de görmüş olduğumu hatırlıyorum - daha önce- seviştiğimiz, mutlu olduğumuz günlerde.
±á²¹³Ùı°ù±ôı²â´Ç°ù³Ü³¾.
Mürekkebi görüyorum.
Günışığını görüyorum.
Hayatımı, ölümünü görüyorum.
Sürüp giden hayatımı. Sürüp giden ölümünü.
...
Ve gölgelerin odanın köşelerine varmaları için daha çok zaman geçtiğini. Ve artık gölgelerin mahzen duvarlarının köşelerine varmaları için daha çok zaman geçtiğini. Saat altı buçuğa doğru.
Kış bitti." (s.56)

"Tıpkı onun gibi, senin de gözlerinden başlayacak unutulmak.
°Õı±è°ìı.
Sonra, tıpkı onun gibi, unutulmak sesini kaplayacak.
°Õı±è°ìı.
Sonra, tıpkı onun gibi, her yanını kuşatacak yavaş yavaş.
Bir türkü olacaksın." (s.68)