ŷ������

بیشتر از اینکه احساس کنم دارم یه کتاب واقعی از اتفاقات همین چند سال پیش تو یه کشور نزدیک رو میخونم حس می کردم یه داستان فیکشن پست آپوکالیپسی مربوط به صدها سال بعد رو دارم می خونم.زندگی مردم فلسطین چقدر عجیبه، زندگی تحت فشار و نظارت غیر انسانی، حکومت نظامی های تمام وقت اون هم بمدت چندین هفته و ماه، اسارت و مرگ، و نویسنده طوری صحبت می کنه انگار اتفاق خاصی نیفتاده و همه چی رو رواله. اون هم نویسنده ای که متولد فلسطین نیست و سالها زندگی بیرون از فلسطین رو تجربه کرده اما تصمیم داشته بقیه عمرش رو تو فلسطین بگذرونه
قلم نویسنده قوی نیست اما بصورت عجیبی دلنشینه، حتی ترغیب شدم برم کتاب "شارون و مادرشوهرم" رو که این کتاب خلاصه شده اون کتاب هست، پیدا کنم و بخونم
پ.ن.: بعد از خوندن کتاب و نوشتن این رویو داشتم در خصوص نویسنده جستجو می کردم که اتفاقی به این فیلم برخوردم. سخنرانی کوتاه سعاد امیری نویسنده کتاب هست در یک جمع دانشجویی. در خصوص کتاب هم صحبت میکنه، دیدنش برای کسانی که کتاب رو خوندن خالی از لطف نیست