ŷ������

سفر و سفرنامه رو خیلی دوست دادم . منصور ضابطیان تو دو تا کتاب اولش بیشتر از شهر هایی که رفته بود . جاهای ک دیدهدبود و غزاهای محلی ک عشق منن حرف زده بود . اما تو این کتاب انگار ک یه دفتر یادداشت با خودش داشته باشه و هرجا میره چند سطری از احساسش و ی اتفاق جالبش بنوییسه البته انصافو باید در نظر گرف که نویسنده کلی راجب اینکه این کتاب فقط یادداشتهایی از سفرهاش هست و خیلی شبیه سفرنامه نیست گفته . طرح جلدو هم دوست نداشتم .
اگه سفرنامه های خوبی رو میشناسید بمن معرفی کتید