می توان گفت آغاز جزیره سیاه یکی از نفس گیرترین آغازهای سری تن تن است. نقاشی هایش به علت بازنویسی های چندباره جدیدتر است و چندجایی هم خوب می خنداند. اما خبری از پیچیدگی های معماگونه ی همیشگی به آن صورت دیده نمی شود. داستان سرراستی است که خیلی بی آزار و آرام هم تمام می شود.