ŷ������

کامو مرگ خوش رو قبل از بیگانه نوشته و اگر بیگانه رو قبل از این کتاب خونده باشی پیشرفت نویسنده در نوشتار و شخصیت پردازی و حتی کمی تغییر دید در زندگی کاملا مشهوده.مرگ خوش اون شوریدگی و عصیان و برآشفتگی بیگانه رو نداره وشخصیت اصلی بیشتر حس استیصال رو القا می کنه.البته دلیلی نداره این دو کتاب رو با هم مقایسه کرد اما از اونجایی که قالب بندی و شخصیت انتخاب شده و ترس هاو دلهره های نقش اصلی هر دو کتاب شبیه همه ناخودآگاه چنین مقایسه ای در ذهن خواننده شکل می گیره.با همه ی این حرفها ولی مرگ خوش کتاب خوبی بود و مثل تمام کارهای کامو میشه حتی ماجرای کتاب رو فراموش کرد و از تک تک توصیفات و جملاتی که گاهی حتی بیان نمیشه و فقط در ذهن و فکر شخصیت ها شکل میگیره لذت برد. مثل جمله ی همه ی زیبایی ها بر چهره ی دنیا پخش بودند)
.درست در لحظاتی که مرگ به مورسو نزدیک میشه(