ŷ������

این حقیقت مدفون شده در تاریکی اشیاء ، در آسمان نیز می درخشد : روح که حالیت کامل است در عین حال تعالی و فکر نیز هست. نه تنها شهرها و ملت ها ، بلکه افراد و نهاد های انتزاعی نیز سیمای زنانه به خود گرفته اند: کلیسا ، کنیسه ، جمهوری و انسانیت ، مونث هستند و نیز صلح، جنگ ، آزادی ، انقلاب و پیروزی. مرد، آرمانی را که به مثابه دیگری اصلی در برابر روی خود قرار می دهد به صورت زن در می آورد، زیرا زن چهره ی محسوس غیر بودن است. از این رو است که تقریبا تمام تمثیل ها ، چه در زبان و چه در تصویر ها، مونث هستند. روح و فکر هم مونث هستند ، اما زن بین این دو میانجی است.


"از متن کتاب"