ŷ������

بخشي از كتاب:
انسان كامل آن انساني است كه همه ارزش هاي انساني در او رشد كنند و هيچكدام بي رشد نمانند و همه هماهنگ با يكديگر رشد كنند و رشد هر كدام از اين ارزشها به حد اعلي برسد...
وقتي انسان نهج البلاغه را مطالعه مي كند گاهي خيال مي كند بوعلي سيناست كه دارد حرف مي زند، يك جاي ديگر را كه مطالعه مي كند خيال ميكند ملاي رومي يا محيي الدين عربي است كه دارد حرف ميزند؛ جاي ديگرش را كه مطالعه مي كند مي بيند يك مرد حماسي مثل فردوسي است كه دارد حرف مي زند، يا فلان مرد آزاديخواه كه جز آزادي چيزي سرش نمي شود دارد حرف مي زند؛يك جاي ديگر را كه مطالعه مي كند خيال مي كند يك عابد گوشه نشين و يك زاهد گوشه گير و يا يك راهب دارد حرف مي زند. همه ارزش هاي انساني را [در آن مي بينيم]چون سخن نماينده روح گوينده است.