Å·±¦ÓéÀÖ

تابستون ۹۱ خودم رو غرق کردم تو خاطرات دوبوار؛ کتاب بالینی به معنای واقعی کلمه. جلد یک برای من کمی خسته‌کنند� بود، شاید چون زیادی هول داشتم که سارتر هم وارد داستان بشه. جلد دو و سه رو ولی زندگی کردم؛ گاهی باهاش امیدوار شدم و گاهی پژمرده. تو این پنج سال هی می‌ر� گاهی سرک می کشم به جاهایی که خط کشیدم زیرشون، خاطرات خودم و دوبوار رو مرور می‌کن�...