ŷ������

Κεντρικό θέμα οι σχέσεις Κίνας-Αλβανίας κατά την δεκαετία του 70. Ο Kadare γράφει υπό καθεστώς κομμουνισμού και αυτό φωνάζει στο κείμενό του. Η ιστορία του πλαισιώνεται από πολλούς χαρακτήρες ακόμη, ίσως μάλιστα πάρα πολλούς για να μπορέσεις να συγκρατήσεις τον ρόλο του καθενός αλλά και την σύνδεσή του με όλους τους υπόλοιπους αλλά και την ίδια την ιστορία. Κυβερνητικοί υπάλληλοι, οικογενειακά δράματα, πολιτικές και όχι μόνο αναταραχές μπλέκονται περίεργα σε μια ιστορία που δεν κατάφερε ωστόσο να με συνεπάρει.
Ήταν πολύ αργό για μένα, σε πολλά σημεία μου φάνηκε σαν να πλατιάζει απλά και μόνο για να γεμίσει περισσότερες σελίδες ενώ οι χαρακτήρες του έμοιαζαν κάπως αποστειρωμένοι, χωρίς ιδιαίτερο βάθος.
Η αλήθεια είναι ότι ζορίστηκα να το τελειώσω έχοντας ένα περίεργο μικτό συναίσθημα ότι μου αρέσει αλλά και δεν μου αρέσει ταυτόχρονα. Σίγουρα με μια κεντρική ιδέα περί σχέσεων μεταξύ χωρών θα ήθελα να με είχε συναρπάσει. Κρίμα που δεν τα κατάφερε.