ŷ������

Αν και εδώ και κάμποσα χρόνια το "Ταξίδι στην άκρη της νύχτας" ανήκει στη συλλογή μου, δεν έχω μπει στον κόπο να το διαβάσω ακόμα, για ευνόητους λόγους (όντας τούβλο γεμάτο ιδιαιτερότητες, θέλει το χρόνο του και μια κάποια ψυχολογική προετοιμασία). Πριν λίγες μέρες όμως πέτυχα το "Μακελειό", που γενικά αναζητούσα. Έτσι, είπα να διαβάσω αυτό για να γνωρίσω τον Σελίν. Χμ, δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα. Προφανώς θα διαφέρει κατά πολύ σε σχέση με άλλα βιβλία του συγγραφέα, τόσο από άποψη θεματολογίας όσο και από άποψη γραφής και ύφους, όμως και πάλι... Πιθανότατα πρόκειται για αυτοβιογραφικό κείμενο, από τις εμπειρίες του Σελίν στον στρατό και τον πόλεμο. Μέσω των διαφόρων εξωπραγματικών καταστάσεων και των τρελών τύπων που πρωταγωνιστούν, ο Σελίν μάλλον ήθελε να αναδείξει την παράνοια και τη μιζέρια που επικρατούν κατά τη διάρκεια μιας στρατιωτικής θητείας εν μέσω πολέμου. Δεν λέω, είχαν τη φάση τους οι διάφορες τρελές σκηνές, όμως από ένα σημείο και μετά κουράστηκα και βαρέθηκα. Και η γραφή δεν βοήθησε ιδιαίτερα την κατάσταση, το όλο ύφος που αρχικά είχε την πλάκα του, μετά με κούρασε και αυτό. Εντάξει, δεν πέρασα και άσχημα, αλλά σαν βιβλίο δεν μου έκανε ούτε κρύο ούτε ζέστη. Τρία αστεράκια.