Å·±¦ÓéÀÖ

"O szarym postkomunistycznym świecie nie pisze się w ten sposób. W ogóle rzadko pisze się tak o świecie. Tak liryczny sposób pisania charakteryzuje utwory skierowane do wewnątrz � tak, znów wspomnę Virginię Woolf � tymczasem Lebiediew używa go do rozliczenia się ze straszną spuścizną totalitarnego systemu. Pomaga mu (cóż to za małe słowo!) niezwykły talent do wychwytywania i opisywania detali. Dzięki udaje mu się opisać postsowiecką Syberię bez nadmiernej estetyzacji, ale i bez epatowania brzydotą; w jedyny w swoim rodzaju, przefiltrowany przez percepcję autora sposób".

Całość na: