ŷ������

از اعجاز داستان های همینگوی که تا الان خوندم( پیرمرد و دریا - در زمان ما) همین قدر که منی که تو عمرم ماهیگیری نرفتم موقع ترسیم صحنه ماهیگیری و فرار ماهی و... استرس میگرفتم:))

نمیدونم پشت این داستان چه مفهوم خاصی بود که منتقدها روش اصرار کردن چون عادت به خوندن نقد، قبل از خوندن کتاب ندارم. دید رو محدود میکنه��. اما همینقدر که منِ فراری رو آشتی داد با ادبیات آمریکا، برام معجزه ست.


متنی از کتاب :
نمیدانم چرا وقتی بعضی ها دهان باز میکنند تا همه چیز طرف را از او نگیرند دست از سرش بر نمی‌دارن��.