ŷ������

دکترکریمی حکاک دراشاره به کتاب "ایران : تاریخ مدرن " دکترعباس امانت میگوید : آنچه انکاپذیرنیست این است که درخلال پانصدسال ایران نقش ها ونگاره هایی ساخته ، بناها وباغ وبوستان هایی وشعروحکمتی آفریده است که میتوان درآن نگریست و دراندیشه فرورفت یادرآن ارام گرفت وازهیاهو و ستم ، ازنابردباری ، وازغل وزنجیر هم رنگی باچماعت فاصله گرفت ، یاحتی ازاین همه گریخت .
درفرهنگ ایران ، هرچه ازتاریخ سیاسی بیشترفاصله بگیریم ، احساس یاس وناتوانی حاصل ازسازوکارگذشتگان ، جای خودرابه احساسی حقیقی تر ، زیبنده تروشادترمی بخشدتابدان جاکه فردبه جای حس روایتی اززوال کشوری دیرین ، خودرادربرابرمردمانی می بیند فرهنگ آفرین وهنرپرورکه میتوان گفت درنهایت روبه تعالی دارندوآرمان های انسانی شان فراسوی زیروبم های سیاسی ، همچنان به پیش میرود و جامعه بشری راغنا میبخشد.
گردش حزن آلودی درباغ خاطره ها ! دراین گردش حزن آلودمیتوان شاه اسماعیل رادیدکه پس ازشکست درجنگ چالدران ، افسرده ودرهم شکسته ، حتی دست شسته از شوق شیعه کردن ایرانیان وخسته ازنبردبا ازبکان وعثمانیان ، مجذوب هنر"بهزاد" ودیگرهنرمندانی که خوددرتبریز گردآورده میشود.به شاگردی ایشان روی می آوردورنگ زدن پس زمینه های مینیاتورهای کتابی رابرعهده میگیردکه بعدها باعنوان "شاهنامه شاه طهماسبی " درمقام یکی ازوالاترین نمونه های هنرکتاب آرایی ایرانیان به بازارهای جهان راه می یابد.