Å·±¦ÓéÀÖ

Kolejny powrót do szkolnej lektury, którą kiedyś znałem jedynie z fragmentów. I ponownie "odkryłem" powieść o niesamowitej sile rażenia emocjonalnego, dostarczającą oprócz ogromnej fali wzruszeń, poczucia niezwykłej "sytości" estetycznej. Zresztą w przypadku "Chłopów" z takim samym wzruszeniem chłonie się opisy ceremoniałów, obyczajów oraz piękna przyrody i krajobrazu oraz uroków dziewiętnastowiecznej wsi, jak rozgrywających się na ich tle przypadków, ludzkich radości i smutków, życia codziennego oraz wstrząsających dramatów.

Reymont jest niedościgniony adaptatorem gwary w sferę poezji - w "Chłopach" niemal każdy dialog, jakichkolwiek prostych i przyziemnych spraw by nie dotyczył, tchnie melodyjnością i niesamowitym urokiem, przy czym nie wpływa to na autentyczność bohaterów tej historii. Każda z postaci maluje się w głowie czytelnika żywym obrazem i każdej z nich - nawet tej najpośledniejszej - po skończeniu lektury nagle zaczyna brakować...

A pod tÄ… warstwÄ… piÄ™kna wypÅ‚ywajÄ…cego z narracji i stylu "ChÅ‚opów" znajdujemy wielowÄ…tkowÄ… powieść, w której chyba każdy odnajdzie dobrze mu znane motywy - to uniwersalna opowieść o pragnieniu miÅ‚oÅ›ci (oczywiÅ›cie nie tylko) odkrywajÄ…ca różne oblicza ludzkiej podÅ‚oÅ›ci i maÅ‚ostkowoÅ›ci, ale też peÅ‚na obrazów chlubnych i wzniosÅ‚ych, przenikajÄ…cych na wskroÅ›, pokrzepiajÄ…cych i w jakiÅ› przewrotny nadal aktualnych, ukazujÄ…cych hart ducha, przywiÄ…zanie do wartoÅ›ci i tradycji, oraz pragnienie bezinteresownej pomocy w obliczu niesprawiedliwoÅ›ci wypÅ‚ywajÄ…cej z uwarunkowaÅ„ kulturowych, pochodzenia i pozycji spoÅ‚ecznej. "°ä³óÅ‚´Ç±è¾±" dużo mówiÄ… o zmiennoÅ›ci, nieokreÅ›lonoÅ›ci i nieprzewidywalnoÅ›ci ludzkiej natury - bohaterowie Reymonta nie sÄ… ani dobrzy ani źli - sÄ… ludzcy!

Piękna, wzruszająca i wzbogacająca podróż czytelnicza! Polecam!