ŷ������

"Εγώ θυμούμαι ακόμη από τον καιρό, που ήμουν μαθήτρια της πρώτης τάξης, που μας δίδαξε η δασκάλα τότε τα σημεία του ορίζοντος" μέσα στην τάξη. και τα ήξερα στην εντέλεια. Ανατολή λέγανε τη γωνιά του πίνακα, και Δύση την άλλη γωνία, που καθόταν η Ελενίτσα, η ξαδέρφη μου, Βορρά λέγανε την έδρα και Νότο τη γωνιά, που στυλώναμε τις ομπρέλες μας. Μας ρώταγε λοιπόν η δασκάλα μας
Πού είναι η Ανατολή;
Σηκώναμε εμείς αμέσως τα χέρια μας και δείχναμε τον πίνακα.
Έξω από την τάξη μας δεν υπήρχε Ανατολή ή Δύση.