ŷ������

2+* Μία ωρίτσα χαβαλέ, με καφρίλα και ικανοποιητική δόση μαύρου χιούμορ. Χαίρομαι που το διάβασα, αλλά μέχρι εκεί. Δε μου έδωσε ούτε τρόμο, ούτε έκπληξη, ούτε αγωνία,ούτε καν τροφή για σκέψη (αν και το περίμενα πιο συγκλονιστικό, κάτι σαν την "Ιστορία του χειρουργού"-υποδειγματικό, πού να ξαναβρείς τέτοιο;). Η γλώσσα του γέρο-Λουντ, η οποία συνάδει με τον χαρακτήρα, την ηλικία και τον τρόπο ζωής του, μου προκάλεσε αρκετές φορές το γέλιο... Ευχάριστο διάλειμμα από ένα ογκώδες βιβλίο (που προβλέπεται να το τελειώνω στο τέλος του έτους, λόγω τεμπελιάς)