ŷ������

زنده باد کاتالونیا ثابت می کند که حتی استادی مانند جرج اورول هم ، آثار ضعیف و نازلی دارد ، کتاب حقیقتا سردرگم هست و به هدفی ( البته اگر نویسنده داشته باشد ) نه تنها نمیرسد بلکه حتی نزدیک هم نمی شود . کتاب بدون هیچ مقدمه یا آشنایی ناگهان یقه خواننده نگون بخت را می گیرد و او را با خود به اسپانیای آفتابی و معروفترین شهر آن بارسلونا می برد .نویسنده بدون آن که چیزی از وضعیت و جنگ داخلی اسپانیا بگوید ( پس از کودتای ملی گرایان به رهبری ژنرال فرانکو علیه دولت جمهوری خواه بر آمده از انتخابات ، اسپانیا صحنه جنگ داخلی و چیزی که امروزه به آن جنگ نیابتی می گویند شد و آلمان و ایتالیا به حمایت از فرانکوی فاشیست و شوروی به پشتیبانی کمونیست ها بر خاستند و نتیجه یک جنگ داخلی بسیار خونین و کشتار شهروندان اسپانیایی و یک فاجعه برای اقتصاد اسپانیا شد ) خواننده را در خیابان رامبلاس بارسلونا رها می کند و خواننده خود باید متوجه باشد که علاوه بر فاشیستها ی فرانکو ، کمونیست ها ، آنارشیست ها ، تروتسکی ها و گروه دیگری که صد البته برای ما ایرانیها خیلی آشنا هستند یعنی لباس شخصی ها و حتی گروه های دیگری بدون آن که علت حضور آنها را بدانیم حضور داشته و در حال جنگ با هم هستند ، بدون آنکه بدانیم تفاوت این گروه ها باهم چیست و اصولا در اسپانیا به دنبال چه هستند .آقای اورول در ابتدا تصویری از بارسلونایی که همه در آن برابر و شهریی که سیمای کمونیستی کارگری دارد ارائه داده و سپس زمانی که بعد از شش ماه به همین بارسلون برمی گردد ، شهر ظاهری سرمایه داری به خود گرفته و از جامعه آرمانی سوسیالیستی دور شده است . زمانی که نویسنده به وطن خود انگلستان بر میگردد کاملا بارسلونا را رها می کند و هیچ وقت متوجه نمی شویم که بارسلونا چگونه سقوط کرد و تکلیف گروههای مختلف آن چه شد . اما نویسنده تصویری دوست داشتنی از مردم اسپانیا ارائه داده و از خونگرمی بسیار آنان می گوید ( و واقعا ملت اسپانیا جز خوش اخلاق ترین و با روحیه ترین ملت های اروپا هستند و هیچ چیزی نمی تواند آنها را از خوش بودن بازدارد ، فلسفه معروف مانیانا یعنی فردا که منظور آن به فردا انداختن کار سخت وامروز خوش بودن بر آمده از همین دیدگاه است ) همین طور بارها از بی نظمی سیستم حکومت ، بیمارستان ، شهرداری و پلیس اسپانیا شکایت کرده ولی در آخر کار ، به خاطر همین سیستم ضعیف است که توانسته خود را از اسپانیا خارج و به وطن برساند ، که اگر در آلمان می بود ، آن وقت قضیه فرق داشت و جناب اورول به جای وطن ،شاید سر از آشویتس در میاورد .