Å·±¦ÓéÀÖ

Het is razend knap hoe Gomikawa de lezer binnenvoert in de strijd van zijn held Kaji voor het goede. In de mijn in Mantsjoerije waar hij naar toe wordt gestuurd en later in het leger dat strijdt tegen de Sovjet Unie, maakt hij ongewild vuile handen, maar steeds probeert hij mens te blijven. De lezer leeft met hem mee tot het einde aan toe en wordt niet bedolven onder ingewikkelde manoeuvres of een overvloed aan namen. Weergaloos, dat iemand zo schrijven kan!