Å·±¦ÓéÀÖ

Een verassend interessante inkijk in de gedragsbiologie. Ik had niet gedacht dat ik zo van dit boek zou genieten. Ten eerste beschrijft Pepperberg hoe zij als vrouw keihard heeft moeten knokken om gehoord te worden in de academische wereld van voornamelijk vooringenomen mannen in de jaren 70, 80 en 90. Ik heb zo, zo veel respect voor haar doorzettingsvermogen! Daarnaast beschrijft ze de scepsis rondom onderzoek naar dierlijke intelligentie en taal. Hoe ze eerst werd gezien als iemand "die te veel had gerookt" en over hoe lastig het daardoor was om geld te krijgen voor haar onderzoek. Zelfs haar eigen man stelt opgegeven moment dat haar onderzoek "geen echte baan" is :O
Het laat zo mooi en goed zien hoe intersectioneel dit is: hoe onderzoek naar dierlijke intelligentie en taal in het begin vaak door vrouwen gedaan werd (denk ook Jane Goodall) en hoe deze vrouwen daardoor zowel seksisme als ongeloof te verduren kregen.
Ik heb regelmatig hardop moeten lachen over de opmerkingen en streken van Alex. Wat een persoonlijkheid had die vogel! Zo leuk hoe hij continu de onderzoekers voor was en hoe hij ze vaak voor de gek hield uit verveling. Je vraagt je soms af: wie test wie nou eigenlijk en wie is nou de onderzoeker.

Ik hou echt van papegaaien en dit boek kan daardoor natuurlijk niet missen in mijn leeslijst. Ik ben zo benieuwd hoeveel we nog ontdekken over de intelligentie van andere dieren, maar zoals eerder gezegd in reviews op andere gedragsbiologie boeken: het blijkt steeds weer dat we dieren onderschatten. Ik zou dit boek aan iedereen aanraden die geïnteresseerd is in vogels of gedragsbiologie. Een absolute must read!