ŷ������

از چخوف فقط باغ آلبالو رو خوندم و بعد خواندن دوئل می تونم بگم نحوه ی روایت داستان هاش بسیار جذاب هستن و به جزئیات به قدری پرداخته میشه که جا برای تخیل خواننده هم باقی بمونه. نکته ی جالب برای من در مورد هر دو اثرش یعنی دوئل و باغ آلبالو به تصویر کشیدن طیف وسیعی از کاراکترهای مرد هست که به راحتی امکان همذات پنداری از این طریق برای خواننده فراهم میشه و متعاقبا خواننده با اشتیاق بیشتری قصه رو دنبال می کنه. اما کاراکترهای زن قصه هاش آزاردهنده هستن، همه ضعیف و چیپ و در یک کلام ناامیدکننده هستن. دونستن در موردشون فقط حس ترحمت رو برانگیخته می کنه.

هر ابلهی ممکنه از پس بحران بربیاد، اما این زندگی روزمره است که پوستت رو می کنه

از بین تمامی شخصیت های داستان فان کورن موثرترین و جالبترین شخصیت بود و واقعا دوست دارم دوستی مثل اون داشته باشم. حضور چنین آدمهایی تو زندگی، آدمی رو از روزمرگی رقت انگیز نجات میده.