ŷ������

"Στα μισανοιχτα χειλη της κοιμισμένης κοπέλας ο γέρος εβλεπε τη νιοτη"


Οι Ιαπωνες ειναι περιεργοι. Σε ολες τις εκφανσεις της Τεχνης, αλλα και της ζωης, νομιζω. Περιεργοι, συγκριτικα με μας εννοω: Οταν σπουδαζα στο Βερολινο και ερχομουν συχνα σ επαφη με Ασιατες στην εστία ή στο πανεπιστημιο, παντα με εντυπωσιαζε το ποσο εκ διαμετρου αντιθετες ειναι οι κουλτουρες μας.
ειναι τοσους κοσμους μακρια, που τους ενιωθα λιγο σαν εξωγηινους. Και νομιζω το ιδιο και αυτοι εμας.
��ογικό.

Στη Λογοτεχνια τους καθε φορα αυτη η αισθηση μου επιβεβαιώνεται. Γραφουν σαν μεσα σε ονειρο, καπως υποτονικά, λιγοτερο θορυβωδώς απο την δικη μας κουλτουρα, αλλα καθολου βαρετά. ΚΑι μετα μπουμ, κατι φοβερο συμβαινει. Και μετα παλι σαν ψιθυρος η αφηγηση.. Ο Καουαμπατα μου αρεσε και λιγο περιοσσοτερο απο αλλους απω ανατολιτες συγγραφεις που διαβασα προσφατα. Το σπιτι των κοιμισμενων κοριτσιων μου εδινε την αισθηση του αρρωστημενου αλλα και του γοητευτικου ταυτοχρονα, μια περιεργη συμπτυξη ελξης και απωθησης ταυτοχρονα, που μου γεννουσε τρομερά αντιφατικα συναισθηματα.
+
Η υπεροχη γλωσσα του
Τα μαγητικα πεδια γυρω απ τη γραφη που δημιουργει ο Καουαμπατα.
Ο αισθησιασμος μεσα απο την αθωοτητα
Η συνειρμική γραφή και ο εγκιβωτισμός της σκέψης που σε οδηγει σε λαβυρίνθους
Η αλληγορια του κυκλου της ζωης και το αναποτρεπτο του θανατου.
Το φυσικο και ηρεμο του θανατου στους ηλικιωμενους και το συγκλονιστικο και βιαιο του θανατου στους νεους ανθρωπους
Το ομορφο αισθητικα και το αποδεκτο ηθικά, δυο εκ διαμετρου αντιθετες εννοιες
η μια φυσικη κι εμφυτη, η αλλη τεχνητή, κατασκευασμένη κοινωνικά.

Ολ αυτα, και περισσοτερα σκεφτομουν σ ολη τη διαρκεια αναγνωσης της νουβελας. Και αλλα.
Ολη αυτη η διαδικασι της σκεψης και οι προεκτασεις που δημιουργησε αυτο το βιβλιο, σηματοδοτουν ενα εργο μεγαλο, που το κανει οικουμενικο, που το καταστεί κλασσικό.

+θελω να πω για την εξαιρετική μεταφραση που έρεε και εβγαζε νοημα παντου, παρ ολη τη δυσκολια της γλωσσας, κατι που βρισκω σπανια σε εργα γιαπωνεζικα.
Και πως και οι αλλες ιστοριες που εμπεριεχονταν στο βιβλιο ηταν επισης υπεροχες.
Εξαι��ετικός


"Μπορω να σου δανεισω ενα απο τα μπρατσα μου για μια νυχτα" είχε πει το κορίτσι. Έβγαλε το αριστερο της χερι απ τον ωμο και με το δεξι της χερι το ακουμπησε στα γόνατά μου''.
(Εισαγωγικό απόσπασμα από 'Το μπράτσο΄)

-----------------