ŷ������

No!�� I could never be another person’s father, destiny, god,
“No!�� what happened to me, my childhood, must never happen to another child,
“No!�� something screamed and whined within me, it is impossible that this, childhood, should happen to it (to you) and to me;

Το καντίς είναι ένας εβραϊκός  ύμνος αφιερωμένος στον θεο. Έτσι και το βιβλίο αυτό είναι ένα καντίς, με την έννοια ότι εξιστορεί και "εξυμνεί" την αξία του να αντιλαμβάνεσαι πως ορισμένα δυσάρεστα γεγονότα, εμπειρίες, πρόσωπα, καθορίζουν τόσο πολύ τη ζωή σου που τελικά παίρνεις τη σκληρή, δύσκολη, αλλά και 1000% δίκαιη (κατά την ταπεινή μου άποψη) απόφαση να μην μεταφέρεις αυτά τα βιώματα σε έναν άλλο άνθρωπο, φέρνοντας τον στον κόσμο
Το κείμενο ξεκινά με ένα εμφατικό ΌΧΙ, το οποίο λέει ο συγγραφέας στη γυναίκα του σχετικά με το αν θα αποκτήσουν παιδί και συνεχίζει σε ένα σύντομο μεν, αλλά πυκνοτατο και δύσκολο λογιδριο επιχειρηματων στήριξης αυτής της απόφασης που αποτελείται από δυσάρεστες παιδικές εμπειρίες, δύσκολες σχέσης με γονείς, μέχρι φυσικά την εμπειρία του Άουσβιτς που έζησε τόσο ο αφηγητής, όσο και ο συγγραφέας,αλλα και το πως η εβραικοτητα γενικά καθορίζει τη ζωή και τις αποφάσεις των υποστηρικτών της.
Το βιβλίο αυτό θα το χαρακτήριζα δύσκολο σε όλα του, καταρχάς στο να το βρεις, καθότι έχει και αυτό πέσει στη μαύρη τρύπα των εξαντλημενων, δύσκολο στο να διαβάσεις τη συνεχόμενη, πυκνή και με ελάχιστα σημεία στίξης γραφή του Κερτες, δύσκολο στο θέμα του καθότι η κοινωνία μας μας έχει πείσει πως ο απόλυτος σκοπός ενός ανθρώπου χωρίς πολλά πολλά, είναι να τεκνοποιησει.. Τι γίνεται όμως όταν κάποιος όπως ο συγγραφέας παραθέτει κάποια εξαιρετικά επιχειρήματα για το αντίθετο? Οπωσδήποτε δεν είναι ένα εύκολο θέμα, αλλά είναι άκρως ενδιαφέρον και δίνει πολύ μεγάλη τροφή για σκέψη και συζήτηση. Νομιζω πως είναι ένα βιβλίο στο οποίο θα επιστρέψω ξανά ύστερα από χρόνια..

3.5 αστέρια ⭐⭐⭐��