ŷ������

این کتاب و حدود دو یا سه ماه پیش خوندم ولی الان لازم دیدم که معرفیش کنم.
سرزمین های شبح زده درباره کشورهایی است که چنگال کمونیست تا قلبِ هویت و شخصیت و زندگی مردمان آن کشور فرو رفته و زمانی هم که این چنگال از وجود مردم بیرون کشیده شد جای جراحت و زخمش ماندگار  شد. کتاب به اوضاع کشورهای چکسلواکی، لهستان و آلمان شرقی بعد از مرگ استالین می پردازد که مردمش نسبت به کشورهای دیگر تحت لوای کمونیست خواهان تحول و آزادی بودند.
نویسنده به سراغ قربانیان می رود اما این قربانیان مردم عادی کوچه و بازار نبودند بلکه کسانی بودند که آن سیستم را قبول داشتند و دارای منصبی بودند. انسان های تحصیل کرده ، استاد دانشگاه، حقوقدان، اقتصاددان و پزشکانی که از امضا کنندگان منشور حقوق بشر هفتاد و هفت و خواهان اصلاحات و سوسیالیسمی با چهره انسانی بودند. خواهان اصلاحات و چهره انسانی تر سوسیالیسم بیانگر این بود که تا آن زمان این چهره انسانی نبوده و حتما برای ادامه و بقا نیاز به اصلاح دارد که جرم نابخشودنی است چرا که کمونیست هیچ اصلاحی را بر نمی تابد چون خود را بری از هر عیب و ایرادی می بیند و قبول آن یعنی انکار گذشته طلایی خود و لگدمال کردن آرمان هایی که آنقدر برایش هزینه داده بودند.
گرچه پراگ بهاری را تجربه کرد اما با ورود نیروهای شوروی برای سرکوب، این بهار به پایان رسید و از دگراندیشان خواستند که از تهاجم شوروی حمایت کنند و هر کس که از امضای آن سر باز زد از شغل خود اخراج و اجازه کار در هیچ شغلی مگر به کارهای مانند، مأمور سوخت و نگهبان و لای روب و این قبیل نداشتند.
امضا کردن آن منشور و حمایت نکردن از سرکوب شوروی کافی بود تا آنها در زمره دشمن مردم قرار گیرند و خود و خانواده شان از اجتماع کنار انداخته شوند.
سالها بعد که در این کشورها قانون لوس تراسه اعمال شد که به سبب آن گذشته افراد مورد بررسی قرار می گرفت و کسانی که در سیستم قبلی به هر نحوی  همکاری و یا جاسوسی می کردند چه آگاهانه چه ناآگاهانه چه از روی اجبار یا اختیار، برچسب می‌خوردن�� و از مشاغل حساس و دولتی کنار گذاشته می شدند. از طرفی این قانون مفید بود چرا که سیستم جدید از افراد گذشته پاک می شد اما دگراندیشانی که در گذشته و در سیستم قبل پاکسازی شده و برچسب دشمن مردم بر آنها زده شده بود در سیستم جدید و طبق قانون لوس تراسه نیز هنوز عنصر نامطلوب خوانده می شدند و این نگرانی جدیدی را برای حقوق بشر ایجاد کرد.
مارکس درباره خیلی چیزها اشتباه می‌کر�� و این کتاب نتیجه تاثیر اشتباهات فاجعه بار اوست. کشوری که از حکومت دیکتاتوری آزاد می شود مسئولیت های زیادی دارد. اولین مسؤلیتش این است که دیگر از دیکتاتوری به دیکتاتوری بعدی نیفتد. باید پاسخگوی جنایاتی که رخ داد باشد. به خانواده آنهایی که به قتل رساندند،  پاسخ دهند و به کسانی که به ناحق به و بی گناه به زندان افتادند و از شغل و تحصیل محروم شدند. و ملت باید فرهنگ سیاسی خود را غنا بخشند تا ایدئولوژی دیگری چنگالش را بر کالبد نیمه جان اندیشه شان فرو نکند.