ŷ������

3.5 stars

وقتی بچه کوچکی بودم ، تماشای سقف اتاق یا پیاده رو در حالت قهر و بغض ، چیزهای بیشتری درباره دوزخ به من آموخت تا همه کتاب های حکمت آموزی که بعدها خواندم . دوزخ همین زندگی است ، وقتی که دیگر دوستش نداریم . زندگی بدون عشق یک زندگی رها شده است ، رها شده تر از یک مرده

ما در این زندگی هیچ طلبی نداریم . حتی معصومیت آسمان آبی را
هنر بزرگ ، هنر سپاس گذاری از فراوانی هر لحظه است

ابتذال حقیقی در کلمات نیست ، در ناتوانی خرج کردن زمان است

مادر مسیح بودن ، از مادر هر کودک دیگر بودن ، با ارزش تر نیست . در هر صورت کار مادرها ناممکن است و با این همه آن را خوب انجام می دهند

آنچه زوج را می سازد ، چیزی است که از آن تغذیه می کنند. . زوج زمانی پدید می آید که دو نفر یک هوا را نفس می کشند ، یک غذا را می خورند. همان تلخی و همان شادی ...�� و این دو نفر چه می خورند؟؟ آن ها دارند رنج می خورند، بدبختی میخورند . از آن لذت می برند ، کیف می کنند