ŷ������

اوتیپل( زمان آب شدن یخ ها)
ایلیا ارنبورگ
مترجم مژگان صمدی
خروشچف سخنرانی اش در کنگره ۲۰ را با این جمله آغاز کرد: زمان آب شدن یخ ها فرا رسیده است.
ارنبورگ در کتاب جذاب خود به روایت مردمی نشسته است که دهه ها سرکوب اندیشه را در قالب دادگاههای دهه سی شاهد بود، در بازه زمانی کوتاه فشارهای طاقت فرسا برای رشد سریع اقتصادی را متحمل شد و جنگ با فاشیسم را با تلفات و ویرانی عظیم و قحطی های تکان دهنده پشت سر گذاشت. برای آنکه دریابیم این فشارها با انسان چه می‌کن�� ،خواندن کتاب ارنبورگ توصیه خوبی است.
رئیس کارخانه با کارش یکی شده و فقط به تولید بیش ارکمیت تعیین شده مسکو می اندیشد ( جنبش استاخونیستها) و بودجه ایجاد مسکن کارگران را صرف خرید ماشین تولید می کند و در کولاکی سهمگین بیغوله های کارگران نابود می شود. چون مدیریت کشور تغییر کرده و رئیس تنزل مقام می یابد.
شکاف نسلی برجسته ترین مضمون کتاب است. ارنبورگ نسل انقلاب اکتبر را انسان‌های�� با آرمان‌ها�� بزرگ انسانی توصیف می کند، مردمی که، بواسطه قرنها فقر و استبداد،سوسیالیسم را بنا کردند، ولی فرزندان آنها، متولد شده در سال‌ها�� قحطی و فقر دهه ۲۰ ، از موضع بالا با آنها برخورد می کنند و باورهای آنها را به تمسخر می گیرند. آن فرزندان یا نقاشان رئالیست سوسیالیستی اند که باید تراکتور، مرغ چاق وشکلات بکشند یا از ایفا نقش در تئاتر عاجزند. نقاشان غیر حکومتی نیز در فقر شدید بسر می برند.نسل جوان عاجز از بیان احساسات عاطفی خود، مدام در حال تحقیر همدیگرند.
والدین آنها نیز به تردیدهای خود در خاتمه دادن به ازدواج های گره خورده با آرمان‌ها�� انقلاب پایان می دهند.
صفحات پایانی کتاب امیدوارانه شاهد آب شدن یخ ها و آمدن بهار است، دریغ از آنکه این بهار بسیار کوتاه است. خروشچف در ۱۹۵۶ به مجارستان حمله کرد، در ۱۹۵۸ مانع خروج پاسترناک برای دریافت جایزه نوبل برای نگارش کتاب “دکت�� ژیواگو�� شد و قدرت را به برژنف داد که دوران سرکوب استالین را تداوم داد.
کتاب در ۱۹۵۵ چاپ شد و در اولین روز ۴۵۰۰۰ نسخه از آن در مسکو فروش رفت.