ŷ������

4.5 ⭐️ ท่านขุ�� พันแสง เป็นคนมีของ อวิชชาอาคมดังๆฆ่าไม่ตายไฟไม่ไหม้อะไรประมาณนี�� แต่กฏของการรักษาอวิชชานั้นไว้คือ ‘ห้ามมีเมี�� ห้ามรั�� ห้ามไม่ให้ใจผูกพัน�� เเม่หญิง ชวาล�� ลูกสาวพระยาเชียวนะ แต่ก็เป็นผู้ดีตกยา�� หลังจากบิดามารดาเสี�� เหลือแต่พี่ชายที่ไม่ได้เรื่องไม่เอาอ่าว ถนัดแต่ดื่มสุราเคล้านารีเสียมากกว่า แถมยังเป็นอริศัตรูคู่อาฆา�� ต้องตายไปข้างนึงกั�� ท่านขุนพันแส�� เขาลวงน้องสาวให้ได้แต่งงานกับอร�� เผื่อให้ฝ่ายนั้นหมดอาคม แต่ไม่หมดอารมณ์นะค้าาา ท่านขุนก็เล่นไปตามบทที่อริจัดขึ้�� ‘เขาใช้ความนิ่งเฉยสกัดทุกเรื่อ�� ไม่สนใ�� ไม่มอง ไม่พูดด้วย ทำเหมือนว่าเมียที่แต่งเข้ามาไม่มีตัวตน�� แถมยังคิดว่าชวาลาอาจจะรู้เห็นเป็นใจกับพี่ชายเพื่อกำจัดเขา พออยู่ร่วมเรือนด้วยกันนานเข้�� ชวาลากับไม่ใช่อย่างที่คิ�� เธอไม่รู้ไม่เห็�� กับสิ่งชั่วร้ายที่พี่ชายทำกับเขา กับเป็นแม่เรือนที่ด�� ดูแลเอาใจใส่เป็นที่รักของคนรอบตัวเขา �� เมื่อได้ใกล้ดอกไม้งาม กลิ่นหอมหว�� ก็ชวนให้ใจอยากชื่นชม ดอมด�� แต่ติดที่วิชาอาคมที่ติดตัว�� หนึ่งใจคิดถึ�� หนึ่งหอม หนึ่งจูบ เขาจะต้องได้รับการทรมานจากอวิชชาอาค�� ทำนองนี้น่าสนใ�� แต่…หลังจากนี้จะมีการเมืองในอโยธยามาเกี่ยวข้อ�� สลับกับนักเขียน สลับบทไปมา โอ้ยอ่านแถบไม่รอดนะค�� ยอมรับว่ามีเปิดผ่านบ้า�� ถ้าจะไม่ถูกใจก็ตรงที่บทมันเปลี่ยนไปมา จนตามไม่ทั�� อย่างกับดู Doctor Strange ยิ่งอ่านช่วงหลังยิ่งมึนมากค่�� แต่ให้คะแนนความรักพระนางนะจ๊��