ŷ������

بیاین عزیزان
بیاین جمیعا صلوات بفرستین که با هر داستانی بود، بین بریک آپ و سفر و فارغ‌التحصیل�� و منتال بریک داون و همه‌چ�� خوندمش دیگه.

خود آقا گلشیری ۱۳ سال طول داد تا بنویسه این ۵۰۰ و خردی صفحه رو،
دستش درد نکنه که به هر صورت که بود نوشتش.
دلم همیشه با این دوره از ادبیات فارسیه؛
مکالمه‌ه��..."رندانه��"ان. نصف بیشتر حرفا متلک و مثلن. پر از مجاز و کنایه‌ا��. لحن طرف موقع توصیف کردن جوریه انگار اگر اینجا رو نفهمی که چجوری چیده تو خیالش، خیلی کم‌توقعی�� میشه.
اعتراف میکنم که به نسبت کم خوندم از ادبیات فارسی،
اون ۱/۵ آخر داستان که پر از وهم و هذیون شد، شبیه رئالیسم جادویی ادبیات لاتین بود.
چسبید.