ŷ������

اتوبیوگرافی ها میتونن بهترین منابع شناخت یک فرد باشن، اگر نویسنده صادقانه به شرح حال زندگیش بپردازه. کاری که روسو با مهارت هرچه تمامتر از عهدش براومده.
روسو با بیانی چنان بی آلایش و بی ریا شصت و شش سال زندگیش رو به تصویر میکشه که اجازه ی تردید به صداقت کلامش رو به خواننده نمیده. دوره های مختلف زندگیش رو به دقت و بیان ریزترین جزئیات و به شکلی گیرا شرح میده. علل تغییر دینش، سفرها و مهجرت هاش، کسب تجاربش، شغل های متفاوت( از پیش خدمتی و حکاکی تا نت نویسی و تدریس)، بی پولی ها، فراز و فرودهای عاشقانه و تمام مسائل اجتماعی که باعث شدن بشه ژان ژاک روسو رو به تفصیل شرح میده.
در بخش های مربوط به دوره جوانی و میانسالی به بیان رویدادهای مهم زندگیش در زمینه ی آفرینش و خلق ایده میپردازه که بسیار تاثیرگذارن. اما خوندن از دوره کودکی و نوجوونیش بسیار لذت بخش و خواندنی تر بود. به شخصه این بخش ها رو بیشتر دوست داشتم و باورم بر اینه که این بخشها به مراتب دلی تر نوشته شدن.