ŷ������

"انسان چهره‌ا�� در میان دو شیوه‌�� وجود زبان بود، یا بهتر است بگوییم وقتی شکل گرفت که زبان، که درون بازنمایی جای داشت و گویی در آن مستحیل شده بود، تکه تکه شد و فقط این چنین بود که توانست خود را از قید بازنمایی آزاد کند. انسان چهره‌�� خود را در شکاف‌ها�� زبانی پاره پاره شکل داد."
"انسان ابداعی است که باستان‌شناس�� تفکر ما به راحتی متاخر بودن آن نشان می‌دهد�� و شاید پایان نزدیک آن را."

الفاظ و اشیا تمام شد و من متاثر و الکن برای فوکوی معظم کف زدم.