ŷ������

می نویسم که یادم بمونه
الان توی آپدیتها این کتابو دیدم. وسط شلوغی های دنیا یادم رفته بود. سالها پیش خونده بودمش. همین الان دوباره خوندمش. اون روزا اصلا نمی دونستم کتابه. این کتابو در قالب یه پی دی اف خونده بودم و چیزی که برام جالب بود و باعث شد تا ادش کنم و حتی براش ریویو بنویسم این بود که یک نفری که یهو وسط زندگیم پیدا شده بود و بعد یهو فهمیده بود که من قطعه گمشده ش نیستم برای اینکه من یهو شوکه شده بودم از تغییر رفتار ناگهانیش، اینو برام فرستاده بود که من قانع بشم که قطعه گمشده خیلی مهمه. همین
قطعه گمشده. الان یهو سوالی برام پیش اومد! آیا آدمها می تونن قطعات گمشده داشته باشن؟ یا فقط یه قطعه س؟ یا چی
مغزم الان سووووت کشید. چون کلی تفسیر اومد تو ذهنم