ŷ������

شاهی بر سوگلی اش عاشق بود
روزی با وی قهرش امد، خود را به مرگ زد
تا بداند وی را چه می‌شو��
سوگلی شاه را دید افتاده
ماتمیان گردش سینه چاک و فعان سر داده
اشکی نریخت، دمی به وی آویخت
چشم بر هم زدنی دشنه او را ربود و این هم قلب
دیر بود که بگویند آزمون سلطان است
با این همه سلطان راضی از این بازی بود و همه خوبی بود
زیرا که فقط او می‌دانس�� که خنجر چوبی بود
سلطان اشک افشان خود را به پای بانو انداخت
و عشق را شناخت

ولی چقدر طولانی و سخت‌خوا�� بود. خسته شدم!