ŷ������

Προσοχή ,ακολουθεί unpopular opinion!!!
Λοιπόν, με την Κλάρα που διαβάζει Προυστ δεν υπήρχε τρελή χημεία. Αν ήταν γνωστή μου σίγουρα θα ανήκε σε εκείνη την κατηγορία των ανθρώπων που όλο λες "να κανονίσουμε για κανένα καφεδάκι" αλλά ξέρεις ότι στην πραγματικότητα δεν θα τον πιείτε ποτέ αυτόν τον καφέ! Πολύ γλυκό βιβλιαράκι που σίγουρα ανήκει στην κατηγορία των feel good ( οι έγκυρες πηγές μου από τη Γαλλία μου λένε ότι εκεί λανσάρεται αμιγώς ως feel good). Και καθόλου κακό δεν το βρίσκω, άλλωστε κι εγώ διαβάζω αρκετά βιβλία αυτής της κατηγορίας. Ωστόσο στην Ελλάδα δεν έχουμε συνηθίσει κάτι τόσο ανάλαφρο από τις συγκεκριμένες εκδόσεις και κάπως νιώθω ότι παραπλανήθηκα και περίμενα να διαβάσω κάτι βαθυστόχαστο. Άρα το θέμα ήταν οι δικές μου λανθασμένες προσδοκίες! Ένα όνειρο τρελό,όνειρο απατηλό!

Πάμε όμως στην Κλάρα,η οποία ζει μια βαρετή ζωή. Εργάζεται ως κομμώτρια και νιώθει εγκλωβισμένη μέσα σε μια σχέση ρουτίνας,χωρίς καμία επικοινωνία και κανένα ερωτικό ενδιαφέρον. Εν τω μεταξύ η Κλάρα είναι 23 ετών και κλαίγεται που "ξόδεψε" δέκα μήνες από τη ζωή της (στα 23 ξαναλέω!) με τον συγκεκριμένο άνθρωπο! Και πάλι είναι τόσο άβουλη που SPOILER ALERT !!!! περιμένει να την χωρίσει εκείνος!!!! Τί πρέπει να κάνουμε εμείς κουκλίτσα μου που ανακαλύψαμε στην τρίτη δεκαετία της ζωής μας (κοντεύοντας στην τέταρτη) ότι σπαταλήσαμε άδικα ,όχι δέκα μήνες , αλλά σχεδόν δέκα χρόνια; Να βρούμε γκρεμό να τσακιστούμε; Τουλάχιστον τους στείλαμε στο διάολο ;)

Το αντιπαρέρχομαι και αυτό και πάω στο γεγονός ότι ο συγγραφέας επιδιώκει να διαλύσει τα στερεότυπα που θέλουν τον Προυστ ως κάτι το απρόσιτο για τον μέσο αναγνώστη. Μας λέει με λίγα λόγια ότι ακόμα και μια κομμώτρια μπορεί να τον διαβάσει ....έπειτα η κομμώτρια γνωρίζει μια έτερη αναγνώστρια του Προυστ , και μένει έκπληκτη από το γεγονός ότι επαγγέλλεται οδηγός σχολικού λεωφορείου. Μέσα στην προσπάθειά του ,λοιπόν, να καταρρίψει τα αναγνωστικά στερεότυπα (κατά την δική μου ταπεινή πάντα γνώμη!) υπέπεσε σε αυτά. Προσωπικά δεν έκανα ποτέ καμία σύνδεση του επαγγέλματος κάποιου με τα βιβλία που διαβάζει και καλό είναι να μη γίνεται γενικά! Με αγάπη το λέω!

Στα θετικά του βιβλίου ανήκουν τα αποσπάσματα από το "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο" που βρίσκονταν διάσπαρτα στο βιβλίο καθώς και η επιθυμία μου να αναζητήσω κι εγώ, όχι τον χαμένο μου χρόνο,αλλά τα βιβλία του Προυστ. Βέβαια πάντα έλεγα πως η μόνη περίπτωση να τα διαβάσω θα ήταν αν βγω στη σύνταξη και κάνω ζωάρα στο κρουαζιερόπλοιο μαζί με τα άλλα γερόντια ή αν μπω φυλακή (που μεταξύ μας το δεύτερο πιο πιθανό φαντάζει πλέον!). Θα κλείσω με την αγαπημένη μου φράση του βιβλίου: "ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ" και αυτή είναι και η απάντησή μου σε όσους έχετε λυσσάξει να με ρωτάτε πώς μπορώ και διαβάζω τόσα βιβλία!