ŷ������

junot díaz’�� doğru okuma sıralamasını veriyorum: türkçedeki kitaplarını düşünürsek, en başta tabii ki bence başyapıtı “oscar wao’nun tuhaf kısa yaşamı��. bu kitabı okuyunca hem dominik tarihini merak edeceksiniz, hem de yazarın o eğlenceli ve farklı diline alışacaksınız. sıra geldi öykülere. önce “boğul�� - sonra “ve işte onu böyle kaybedersin�� çünkü öykülerin bir bütünlüğü var.
ben bunu bilseydim “boğul”u kesinlikle önce okurdum. yunior’un çocukluk hali bu öykülerdeki. babasının abd’ye göçtüğü, anne ve abisiyle yalnız kaldığı, yıllar sonra babası onları yanına alınca yaşadığı göçmenlik, yabancılık��
“ve işte onu böyle kaybedersin��, “boğul”daki öykülerin 10-20 sene kadar sonrası diyelim. ama izlek aynı, karakterler de.
kitap selanik tatilime denk geldiği için biraz süründü elimde ama arka plandaki inanılmaz fakirlik, ana babaların elinde heder olan çocuklar, ergenlikte nasıl kız tavlayacağından başka derdi olmayanlar, göçtükleri ülkede ayrımcılık, fakirlik ve ayak işlerinden başka bir şey bulamayanlar, çıkış yolu sadece uyuşturucu ve suç olanlar hemen hemen her öyküde dikkati çekiyor.
tabii díaz’ın dili yine alıştığımız dil, son derece eğlenceli, bol küfür argo ve tam da yaşına ve sınıfına göre konuşan karakterler. avi pardo bu dili çevirmekte ne kadar mahir, biliyoruz zaten.
kitapta “ysrael�� ve “yüzsüz�� öyküleri birbirlerini tamamlıyor ve çok etkilendim bu öykülerden. yine babanın gidişinin hem geride kalan hem de göçenin bakış açısından anlatıldığı iki öykü “aguantando�� ve “negocios�� anlattıkları itibariyle çok iyi öyküler. ama kitabın yıldızı bence çocuk anlatıcısı ve detaylarıyla “parti, 1980��.
yazarı okudukça daha çok sevdim. bu kez kitabın arkasında bir ispanyolca sözlükçe var. epey gerekliydi, iyi olmuş.