ŷ������

اوردوز عباس‌آقا�� معروفی با بوف کور صادق‌خا�� هدایت.
اگر نگاهی به ریویوی سایر دوستان بیندازید، به تعداد موهای سرتان می‌خوانی�� که این کتاب، ابراز دین عباس‌آق�� به صادق‌خا�� هدایت بوده، اول بوف کور را بخوانید و ... پس من دیگر با این حرف‌ه�� سرتان را درد نمی‌آورد��.
اگر سمفونی مردگان را در رده‌�� اول، تماما مخصوص و سال بلوا را در رده‌�� دوم، فریدون سه پسر داشت را در رده‌�� سوم قرار دهم، پیکر فرهاد را یک رده بالاتر از ذوب‌شد�� در رده‌�� چهارم کتاب‌های�� که از عباس‌آق�� خوانده‌ا�� می‌دان��.

قلم همان قلم بود: ساده، روان و بی‌آلای�� با طنازی‌ها�� لطیف و دوست‌داشتن�� در قالب همان سبک همیشگیِ سیال ذهن، اما عباس‌آق�� زده بود به سیم آخر و بوسه‌ا�� گرمی نداشت!
آمده بود با المان‌ها�� بوف کور، داستانی خلق کند اما فکر کنم خودش هم فکر نمی‌کر�� که داستانش تا این اندازه به درازا انجامد. اینجا دیگر بحث سلیقه نیست، داستان کشش رمان‌ها�� خوب او را نداشت. برای من که بر کسی پوشیده نیست چقدر به او تعلق خاطر دارم، دو بار پیش آمد که به فکر کنار گذاشتن کتاب افتادم چون ادامه‌ا�� را کاملا بی‌معن�� می‌دید��.

عباس‌آق�� کاش بودی، باز هم برایمان می‌نوشت�� و ما دورت می‌گشتی��... خیلی زود رفتی! چهره‌ات�� صدایت، قلمت و یادت همیشه در قلب ما زنده خواهد ماند.

لینک فایل پی‌دی‌ا�� کتاب


دهم بهمن‌ما�� یک‌هزا�� و چهارصد و یک