ŷ������

سووشون = Suvashun = A Persian Requiem, Simin Daneshvar

Savušun (also spelled Savushun��) is a 1969 Persian novel by Iranian female writer Simin Daneshvar. It is the first novel in Persian written by a female author.

The story is about the life of a landowning family in Shiraz, faced to the occupation of Iran, during World War II. Savušun has sold over five hundred thousand copies in Iran.

Savušun is "groundbreaking" and highly acclaimed work in contemporary Persian literature, with both literary and popular success within and outside Iran. The novel has been translated to English and 16 other languages. When writing about the novel's importance, critic Kaveh Bissari describing an exact translation by Ghanoonparvar in 1990 and the version A Persian Requiem by Roxane Zand in 1991.

Daneshvar uses folklore and myth in Savušun. Linguistically, savušun is a corruption of Siyâvašun, which refers to the traditional mourning for Siyâvaš, a hero in the Šâhnâme.

تاریخ نخستین خوانش: سال 1968میلادی و در ماه جولای سال 1970میلادی

عنوان: سووشون؛ نویسنده: سیمین دانشور؛ تهران، خوارزمی، 1348؛ در 307ص؛ چاپ دوم و سوم 1349؛ چهارم 1351؛ پنجم 1352؛ ششم 1353؛ هفتم 1355؛ هشتم 1356؛ نهم 1357؛ دهم 1360؛ یازدهم 1363؛ دوازدهم 1368؛ سیزدهم 1371؛ چهاردهم 1377؛ پانزدهم 1380؛ شابک9644870050؛ شانزدهم 1388؛ شابک 9789644870057؛ هفدهم 1390؛ نوزدهم 1392؛ موضوع داستانهای نویسندگان ایران - سده ی 20م

سووشون نخستین رمان فارسی، که به قلم یک بانوی نویسنده ی «ایرانی» نگاشته شده�� است؛ داستان «سووشون» در شهر «شیراز» و در سالهای پایانی جنگ جهانی دوم رخ می‌دهد�� و فضای اجتماعی سال‌ها�� 1320هجری خورشیدی تا سال 1325هجری خورشیدی را، ترسیم می‌کند�� نویسنده در این رمان زندگی فئودالی در زمان اشغال «ایران» از سوی «انگلیسی‌»ه�� را، به نگارش درآورده�� اند؛ یکی از ویژگی‌ها�� «سووشون» ساختار ساده، و بیان روان آن است، و در متن آن از واژه�� های عامیانه ی «شیرازی» استفاده شده‌�� کتاب نخستین بار در سال 1348هجری خورشیدی منتشر شد، و تا سال 1393هجری خورشیدی به چاپ نوزدهم رسید؛

کتاب را در سالهای پیش از سال 1350هجری خورشیدی دوبار خوانده ام؛ اینروزها تا عنوان کتاب را ببینم، «سوگ سیاووشان» به یادم میآید؛ هرچه کوشش کردم بار دیگر نیز کتاب را بخوانم، نتوانستم؛ شاید بخاطر بیرنگتر شدن باورهای آن روزگاران، در این از پا فتاده، و بجا مانده از میدان جنگهای ایدئولوژیکی، و یا تبدیل شدن موضوع، به رخدادی تاریخی، اما غیرواقعی باشد؛ کتاب که از خواندنش در آن روزها مدهوش شدم، تا از کنارش میگذرم، چشمکی میپراند؛ یاد باد آن روزها را، که چه مبارک سحری بود، و چه فرخنده شبی؛ بار دیگر کتاب را در سال 1399هجری خورشیدی، خواندم، و همان احساس پیشین با واژه های شیرین عسل شیرازی در جانم زنده شد

تاریخ بهنگام رسانی 19/07/1399هجری خورشیدی؛ 17/06/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی