ŷ������

Στο μικρό του αυτό, αλλά μνημειώδες έργο, ο Όργουελ μας θυμίζει, μέσω της αλληγορίας με τα ζώα, την ιστορία της ανθρωπότητας και τονίζει τις συμπεριφορές των ανθρώπων, οι οποίες ορίζουν την ιστορία και την επανάληψή της.

Οι άνθρωποι είναι ευκολόπιστοι. Εύκολα πέφτουν θύματα δημαγωγίας, πολλές φορές θέλουν να πειστούν. Με τη δύναμη της συνήθειας, θεωρούν δεδομένα κάποια αγαθά και δικαίωμά τους την απόκτηση κι�� άλλων. Ο φθόνος είναι, τις περισσότερες φορές, το μεγαλύτερό τους κίνητρο. Δεν τους νοιάζει τι έχουν αυτοί, αλλά τι παραπάνω έχει ο διπλανός τους.

Ο άνθρωπος επίσης εύκολα ξεχνάει τις υποσχέσεις και τις συμφωνίες. Εύκολα δικαιολογεί κάθε κατάχρηση εξουσίας και κάθε ψέμα, προκειμένου να υπηρετήσει τον “ιερό�� σκοπό. Και τότε τα πρόσωπα της εξουσίας γίνονται πιο ιερά από τον σκοπό, ο οποίος μεταλλάσσεται και ακυρώνεται, χωρίς αντιρρήσεις, γιατί τα “ιερ�� πρόσωπα�� έχουν γίνει πλέον τόσο ισχυρά που μπορούν να εξοντώσουν κάθε φωνή διαμαρτυρίας.

Είναι η επαναλαμβανόμενη ιστορία πολλών επαναστάσεων και των ολοκληρωτικών καθεστώτων που εγκαθιδρύονται μετά από αυτές. Πολλοί συνάνθρωποί μας τις ζουν στο πετσί τους και σήμερα. Η αντεπανάσταση έναντι του απολυταρχικού κομμουνιστικού καθεστώτος �� το οποίο αποτελεί το κύριο παράδειγμα για τον Όργουελ �� έφερε στη Ρωσία τον τύραννο Πούτιν. Το στυγνό θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν είναι προϊόν της επανάστασης των φοιτητών, το 79. Οι περισσότερες χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, η Κίνα, η Βόρεια Κορέα, το Αφγανιστάν και �� δυστυχώς �� τα μισά κράτη στη γη παλινδρομούν μεταξύ του παλιού κακού καθεστώτος και του νέου, ελπιδοφόρου, και τελικά χειρότερου.

Αύριο, ημέρα εκλογών στις ΗΠΑ, κάποιοι αγανακτισμένοι με το κατεστημένο, κάποιοι που είναι σίγουροι ότι «δεν έχουνε τίποτα να χάσουνε», θα ψηφίσουν και πάλι Τραμπ, ένα αντίγραφο του Ναπολέοντα, του γουρουνιού ηγέτη της φάρμας, που έχει δώσει όλες τις ενδείξεις ότι μπορεί, αν οι συνθήκες του το επιτρέψουν, να στρέψει τη χώρα στην απολυταρχία. Ας διαβάσουν την φάρμα των ζώων. Μπορεί οι αλήθειες της να είναι σήμερα αυτονόητες, αλλά, δυστυχώς, όχι για όλους.