ŷ������

نمایشنامه سایکلوپس از اوریپید تنها ساتیرنمای باقی�� مونده از یونان باستانه؛ اثری که با هجو و طنزی گزنده، اسطوره رو از هیبت تراژیکش عاری می‌کن��. اوریپید تو این اثر، برخورد اولیس با سیکلوپ رو از دل اودیسه هومر برمی‌گیره�� اما اون رو با فضای طنزآمیز و بی‌پروا�� ساتیرنمایی درمی‌آمیز��. سیکلوپ، که در حماسه هومری نمادی از بی‌تمدن�� و وحشی‌گریه�� اینجا بیشتر مضحک و مسخره به نظر می‌رسه�� همچنان خطرناک، اما در عین حال مضحکه‌ا�� از زیاده‌رو�� و لذت‌جوی�� کورکورانه. اوریپید با زبانی هوشمندانه، هم اسطوره رو به بازی می‌گیر�� و هم نقدی اجتماعی ارائه می‌دهه—قدرت�� شهوت، و غریزه، وقتی بی‌مها�� میشن، چه در یک دیو یک‌چش�� و چه در انسان، به یک اندازه مضحک و ویرانگرن��.