ŷ������

Μια νύχτα φεγγαροφώτιστη, δυο νέοι που αγαπιούνται, μια σκιά που τους κυνηγάει κι έτσι ξεκινάει ένα συναρπαστικό ταξίδι μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Τι θα συμβεί όσο κρατάει η νύχτα του Ωρίωνα;

Η νουβέλα του Όθωνα Μιχαήλ είναι ολιγοσέλιδη αλλά γεμάτη από περιστατικά και ενδιαφέρουσες σκέψεις πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις. Είναι μια ιστορία που ξεκινάει από τις παρυφές της Ακρόπολης και καταλήγει σ�� ένα νησί με κάτασπρα σπιτάκια, που μας συστήνει δύο νέους που ζουν τον έρωτά τους και στην πορεία διαπιστώνουμε πως τους συνδέει ένα κοινό μυστικό. Έχει δυνατές και ρεαλιστικές περιγραφές της Αθήνας και των σημείων όπου περνάνε ο Ωρίωνας και η Λυδία και ταυτόχρονα κάποιες προσεγμένα δοσμένες εικόνες που εγείρουν την περιέργεια για το τι πραγματικά συμβαίνει. Με αξιοπρόσεκτο χειρισμό της πλοκής, πότε ζούμε ρεαλιστικές στιγμές και πότε μπαίνουμε σε όνειρα γεμάτα συμβολισμούς και σημασίες για τον αφηγητή, με μια λεπτή γραμμή να διαχωρίζει τις δύο περιστάσεις κι όλο αυτό να γίνεται ένα μαγικό παιχνίδι που δεν ήξερα πού, πώς και πότε θα τελειώσει.

Διάφορα γεγονότα έχουν συμβεί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα στη ζωή του Ωρίωνα, με αποτέλεσμα να τα βλέπει όλα πλέον με μια φρέσκια ματιά. Όποτε μάλιστα νιώθει τη «νοσηρή παρουσία της αμφιβολίας», τονίζει στον εαυτό του πως «όλα μες στο μυαλό είναι». Η ξαφνική του αλλαγή είναι αποτέλεσμα δειλίας και παραίτησης ή η αγνή λύτρωση του έρωτα; Στη σκιά της Ακρόπολης ξαναζεί τα γεγονότα που τον οδήγησαν αργά αλλά σταθερά ως το σημείο που ξεκινάει η ιστορία του βιβλίου. Η σκέψη της Λυδίας γαληνεύει την ψυχή του κι όταν την αντικρίζει αρχίζουν να περπατούν στα σκοτεινά σοκάκια και στις ήρεμες γειτονιές της περιοχής. Η Λυδία τον προκαλεί με γέλια και πειράγματα, ο Ωρίωνας προσπαθεί να την ακολουθήσει και να παίξει το παιχνίδι της ενάντια στον ορθολογισμό και στα «πρέπει» που τον διαφεντεύουν. Είναι σα να τον τιμωρεί γλυκά για τον τρόπο που της φέρθηκε κάποτε και δέχεται έτσι τη δίκαιη τιμωρία του. Της χρωστάει μια εξήγηση για εκείνο το βράδυ αλλά αφήνεται στη μαγεία της νύχτας μαζί της. Τι θέλει να της πει; Τι της κρατάει κρυφό; Πώς μπλέκεται στην ιστορία ο πατέρας του Ωρίωνα αγκαλιά με μια άδεια μπουκάλα κρασί και γεμάτος τύψεις που δε στάθηκε αντάξιος για τις προσδοκίες του γιου του; Πόσο καταπραϋντικά είναι τα λόγια της μάνας του Ωρίωνα προς τον άντρα της ώστε να του δώσει αυτοπεποίθηση και ταυτόχρονα να τον απομακρύνει από το ποτό; «Ο Ωρίωνας θα τα καταφέρει. Ο Ωρίωνας θα καταφέρει ό,τι εγώ δεν κατάφερα. Ό,τι εμένα μου έκλεψαν μέσα από τα χέρια» (σελ. 36), φωνάζει ο πατέρας. Γιατί ο Ωρίωνας έχει την αίσθηση ότι τον κυνηγάει το αφεντικό στην εταιρεία όπου δούλευε, ο Κέδρος; Τι ζητάει από αυτόν;

«Η νύχτα του Ωρίωνα» είναι μια βραδιά από εκείνες που ζει κανείς μια φορά μονάχα στη ζωή του. Περιγράφει τις χαρούμενες και τρυφερές στιγμές που ζουν δυο νέοι άνθρωποι που συναντήθηκαν την ώρα ακριβώς που ήθελαν να φύγουν από κάπου και τελικά έμειναν και οι δύο. Όσο ξεδιπλώνεται η ιστορία κι αναρωτιόμουν τι είναι αλήθεια και τι φαντασία, αρχίζει να εμφανίζεται ο σημαντικός ρόλος της εταιρείας του Κέδρου στη ζωή των δύο νέων, ως τη μοιραία αποκάλυψη που θα ρίξει ένα διαφορετικό φως στην ιστορία. Έχουμε μια πληθώρα καλολογικών στοιχείων και ενδιαφέρουσες παρομοιώσεις, απλές («Του θύμισαν στέμμα πάνω στα μαύρα, γεμάτα χρυσόσκονη μαλλιά της νυχτωμένης πόλης», σελ. 6) μα και απροσδόκητες («Η ψυχή του κουράστηκε να αιωρείται ανάμεσα σε νεφελώδεις έννοιες και αποφάσισε να ξεκουραστεί στην απτή ομορφιά του κόσμου», σελ. 7). Επίσης, ο συγγραφέας περιβάλλει τους ήρωές του με ενδιαφέρουσες οπτικές γωνίες της νυχτερινής πόλης, όπου παρέες διασκεδάζουν, αλήτες με τσίγκινα κουτάκια ζητιανεύουν, ηλικιωμένα ζευγαράκια χορεύουν, νέοι άνθρωποι φωνασκούν κλπ. Οι παρυφές της Ακρόπολης, ένα πλοίο κι ένα νησί είναι οι τόποι δράσης της ιστορίας και γεμίζουν πότε με φως και πότε με σκοτάδι, πότε γεννούν αγωνία και σασπένς και πότε τρυφερότητα. Ένα μικρό μα πλούσιο σε εικόνες και συναισθήματα βιβλίο.

Πρώτη δημοσίευση στο site μου: