ŷ������

کتاب خوبی بود فقط یک مقدار کند پیش می‌رف��. بخشی از یادداشت مترجم برایم جالب بود: (ترجمه برایم "کار" نیست، وظیفه نیست که باید بد یا خوب به پایان برسانم تا با دریافت وجهی (کم یا زیاد) روزگار بگذرانم. از ترجمه لذت می‌برم�� کتابی را که انتخاب کرده‌ا�� با جان و دل، با همه‌�� توان ترجمه می‌کن��)

انسان هر چیزی را می‌توان�� بازگو کند، مگر زندگی واقعی خودش؛ همین امر غیر ممکن است که محکوممان می‌کن�� آن چیزی باشیم که همراهانمان می‌بینن�� و باز می‌تابانن��. ص66 کتاب
تکرار! در حالی که می‌دان��: همه چیز وابسته به این است که آیا می‌توا�� توقع زندگی‌‌ا�� خارج از تکرار را از سر بیرون کرد، و تکرار را، تکرار ناگزیر را، از سر اراده (به رغم اجبار) به زندگی خود بدل کرد و پذیرفت که: من اینم! ص71 کتاب
برای از بین بردن دیگری، یا دست کم کشتن روح او، راه‌ها�� گوناگونی وجود دارد، و در سراسر دنیا پلیسی نیست که از این جور قتل‌ه�� سر در بیاورد. برای این طور قتل‌ه�� یک کلمه کافی است، فقط کافی است به موقع صراحت کلام داشته باشی یا لبخند بزنی. کسی نیست که نشود با لبخند یا با سکوت نابودش کرد. مسلما همه‌�� این قتل‌ه�� به کندی صورت می‌گیرن��. کنوبل عزیز، تا به حال فکر کرده‌ای�� ببینید چرا اکثریت مردم این قدر دوست دارند از قتل‌ها�� درست و حسابی، قتل‌ها�� ملموس و قابل اثبات سر در بیاورند؟ خب معلوم است چرا: چون ما معمولا قتل‌ها�� هر روزه‌�� خودمان را نمی‌بینی��. ص125-126 کتاب
مگر نه اینکه اشتیلر یک وقتی علیه فرانکو جنگیده است؟ به واقع مخالفت با فاشیسم یک وقتی در سوییس جزو فضایل محسوب می‌شد�� ولی امروزه روز کافی است تا شخص به نوکری برای شوروی متهم شود. ص 194 کتاب
خیلی‌ه�� خود را می‌شناسند�� ولی فقط عده‌�� کمی موفق می‌شون�� خود را بپذیرند. ص320 کتاب
هر نوشته‌ا�� با این تصور روی کاغذ می‌آی�� که کسی آن را خواهد خواند، حتی اگر آن کس فقط خود نویسنده باشد... گاهی احساس می‌کن�� نوشتن به پوست انداختن مار می‌مان��. بله همین است. آدم نمی‌توان�� خودش را بنویسد، فقط می‌توان�� پوست بیندازد... نوشتن گفت و شنود با خواننده نیست، گفت و شنود با خود هم نیست، گفت و شنودی است با چیزی وصف ناشدنی. ص 328 کتاب
سخت است خسته نشدن در برابر دنیا، در برابر اکثریت آن، در برابر برتری‌ا�� که به ناچار باید اعتراف کنم، سخت است دانستن آنچه در ساعت تنهایی، بی حضور شاهدی، دریافته‌ام�� سخت است به دوش کشیدن بار معرفتی که هرگز توان اثبات یا حتی بازگویی‌ا�� را ندارم. ص331 کتاب
همه چیز همان گونه است که بود، فضا سرشار هستی، چیزی به سوی ما بر نمی‌گردد�� همه چیز در کار تکرار است، هستی ما مثل یک لحظه بالای سر ما ایستاده است، و روزی می‌رس�� که دیگر پاییزها را شمارش نکنیم. ص348 کتاب
نوعی نفرت هست که هرگز پایان نمی‌گیرد�� نفرتی که به اصطلاح مجازات محتوم فکر کردن به چیزهایی به حساب می‌آی�� که به ما مربوط نمی‌شون��. ص 360 کتاب
سوئیس هنوز هم کشور ایده آلی به‌حسا�� می‌آی�� و با فرانسه‌�� نابسامان که مدام گرفتار اعتصاب است قابل مقایسه نیست، پس بهتر است سر را بالا بگیری، بگذریم. دوست عزیز، بالأخره همه چیز درست می‌شود�� واقعاً درست می‌شود�� کشور قانون‌مدا�� هم چاره‌ا�� ندارد جز اینکه مدام از نو شروع کند، سرنوشت این طور می‌خواهد�� ولی باکمی اعتقاد به خدا هر کاری شدنی است، البته نه اعتقاد آمیخته به تعصب، بلکه همراه با عقل سلیم سوئیسی. ص 368 کتاب.