ŷ������

سلام دوستان.شازده احتجاب از جهاتی شاهکار محسوب می شود. و در این تردیدی نیست. ولی در خوانش های متعددی که از آن داشته ام همیشه یک سؤال برایم تکرار می شود. آیا فخرالنسا و شازده نمی توانستند به جای یادآوری و تحلیل جنایت های مختلف خاندان قاجار فقط بر یک جنایت تمرکز کنند تا در هر یادآوری قسمتی از فاجعه ای واحد بر خواننده آشکار شود؟ در این صورت خواننده با ابعاد مختلف یک موضوع درگیر می شد و این درایجاد تعلیق و جذابیت داستان هم کمک می کرد. به جز این فکر میکنم برای تأکید بر یک موضوع و برای ایجاد تأثیر حسی واحد، بیشتر به تعمیق احتیاج داریم و نه تعدد. یک واقعه و وجوه مختلفش بیشتر از چند واقعه ی موازی و هم سطح می توانند تأثیر گذار باشند.لطفا نظر خودتان را با دوستان در میان بگذارید.امیدوارم از این طریق با رویکرد سبکی گلشیری هم آشناتر شویم و بیاموزیم. .