كافه شعر discussion
اشعار عباس معروفی
date
newest »
newest »
من فکر می‌کن�جاذبه� تو از خاک نبوده
از آسمان بوده
از سیب نبوده
از دست‌‌ها� بوده
از خنده‌ها�
موات
و نگاه برهنه‌ا�
که بر تنم می‌ریخ�.
در نور شمعزن تری؛
در آفتاب صبح که چشم باز می‌کن�
فرشته تر؛
و من بین این دو زیبایی ِ با شکوه
عاشقانه آونگ شده ام ...!
تو لیلی نیستی من اما
مجنون حرف هات می شوم
دیوانه ی دست هات
مبهوت خنده هات
گل قشنگم
شیرین نیستی
ولی من
صخره های شب را
آنقدر می تراشم
تا خورشیدم طلوع کند
و تو
در آغوشم بخندی.
ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎ� ﻟﺐ ﻫﺎ�ﺣﻮﺍﺳ� ﺭﺍ ﭘﺮ� ﮐﺮﺩﻩ؟
ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎ�
ﺩﻟﺘﻨ� "ﺗـــ�" ﺑﻮﺩﻩ ﺍﯼ
ﺗﺎ ﺑﻔﻬﻤ� ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ؟
یک‌با� ﺑﺨﻮﺍﺏ�
ﺟﺎ� ﻣﻦ ﺑﻨﺸﯿ� �
ﺑﻪ ﻧﻔ� ﮐﺸﯿﺪ� ﺁﺭﺍﻣ� ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ...
@نه اینکه دلتنگ نشده باشم، نه
فقط می‌خواست� بدانی
آره آقای من!
انگار که ساعت از همان اول
بی قرارتر از من بود
که نفهمیدم چرا یکباره
معنی‌ا� از زندگی من افتاد
نه اینکه تقصیر من باشد
نه به خدا
از همان اول هم که آمدی
روزها را رنگی رنگی می‌کرد�
که زودتر بیایم توی بغلت
وقتی نیستیدر شهرها در خیابان ها
دنبالت می گردم
گل قشنگم!
و هر تکه ات را در زنی می یابم
همه ی نام ها تویی...
همه ی چهره ها تویی..
تمام صداها از توست.
دیروز چشم هایت را
در قطاری دیدم
که نگاهم کرد و گذشت
امروز حوله بر تن
در راهرو ایستاده بودی
با موهای خیس و همان خنده ها
فردا لب هات را پیدا می کنم
شاید هم دست هات.
مثل تکه های پازل
هر روز بخشی از تو رو می شود
گونه ای، رنگی، رویی،
دستی، لبخندی، مویی،
نگای...
گاهی عطر تنت
می پیچد در سرم
دلم می ریزد
در هر کس نشانه ای داری
همه را نمی توانم در یکی جمع کنم
همه را یکجا می خواهم...
اصلاً ...
تو را می خواهم.
به انگشت هایت بگولب های مرا ببوسند ..
به انگشت هایت بگو
راه بیفتند روی صورتم
توی موهام ..
قدم زدن در این شب گرم
حالت را خوب می کند ..
گل من!
گاهی نفس عمیق بکش و
نگذار تنم از حسودی بمیرد ..
Mod
و با خودت عاشقی.
کاش دو بار زاده می شدم؛
یکی برای مردن در آغوش تو،
یکی برای تماشای عاشقی کردنت!
Mod
پناهگاه پنداشتمت
ای چاه نهفته ، راه پنداشتمت
ای چشم سیاه
آه ه ه ای چشم سیاه
آتش بودی، نگاه پنداشتمت...
فریدون مشیری"
لطفا اشعار معروفي
دوستت ﺩﺍﺭﻡ
ﻣﺪﺍ� ﺍﺯ ﺫﻫﻨﻢ ﻣﯽﺭﯾﺰﺩ ﺗﻮ� ﺩﺳﺖﻫﺎﻡ
ﺑﺎﻫﺎﺵ ﭼﮑﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟
ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺑﮕﺬﺍﺭﻣ� ﮔﻮﺷﻪﻫﺎ� ﻟﺒﺖ؟
ﺑﻌﺪ ﺑﺮ� ﺩﺍﺭﻡ
ﻧﮕﺎﻫﺖ ﮐﻨﻢ
ﻭ ﻧﺪﺍﻧ� ﭼﻪ ﺧﺎﮐﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ� ﺑﺮﯾﺰﻡ�
نه آسمان‌پردا�
گرفتارم
گرفتار چشم‌ها� تو
یک نگاه به زمین
یک نگاه به زمان
زندگی من از همین گرفتاری شروع می‌شو�...
سبز آبی کبود من
چشم‌ها� تو
معنای تمام جمله‌ها� ناتمامی ست
که عاشقان جهان
دستپاچه در لحظه� دیدار
فراموشی گرفتند و از گفتار بازماندند
کاش می‌توانست� ای کاش
خودم را
در چشم‌ها� تو
حلق‌آوی� کنم.